رسوب آسفالتین در دوران تخلیه طبیعی و ازیاد برداشت نفت یک مشکل جدی محسوب می شود؛ زیرا می تواند باعث آسیب دیدگی سازند شود. به منظور تهیه ی یک استراتژی پیشگیری قابل قبول، نیاز است تا مکانیسم های رسوب آسفالتین و پارامترهای تأثیرگذار بر آن آشکار شوند. از این رو انجام آزمایشات گوناگون تخلیه طبیعی و فرآیندهای ازیاد برداشت بر روی مغزه لازم به نظر می رسد. در این تحقیق اثر تزریق گاز طبیعی بر پدیده تشکیل رسوب آسفالتین و تغییر خواص عمده مغزه مورد بررسی قرار گرفته است. دو مغزه ماسه سنگی با اندازه های مختلف انتخاب شده اند. دو نوع نفت مورد استفاده در این آزمایشات نفت زنده از مخازن دریایی ایران می باشد. همچنین فشار نیز در دو حالت بررسی شده است. در آزمایشات برای اندازه گیری کاهش نفوذپذیری مغزه در طول آزمایش، با استفاده از افت فشارها در فاصله ابتدا و انتهای مغزه و رابطه دارسی، میزان نفوذپذیری در قبل و بعد از تزریق گاز محاسبه می شود. با توجه به در دسترس نبودن نمونه نفت زنده با آسفالتین بالا، تنها در تعدادی از آزمایشات به ازای هر pv تزریقی، از سیال تزریقی نمونه گیری و با روش ip-143 میزان آسفالتین هر نمونه مشخص شد. به کمک معادلات موازنه جرم، کاهش تخلخل مغزه محاسبه می شود و بر حسب pv تزریقی رسم شده است. رابطه توانی بین نفوذپذیری آسیب دیده و تخلخل مغزه آسیب دیده در تست ها بدست آمده است. همچنین تغییرات نسبت نفت به گاز خروجی برحسب حجم گاز تزریقی، تغییرات فاکتور بازیابی برحسب حجم گاز تزریقی، میزان افت فشار برحسب حجم گاز تزریقی، تغییرات میزان آب کاهش نیافتنی برحسب حجم گاز تزریقی نیز بررسی می شود.