ورود مددکاران اجتماعی به نظام عدالت کیفری عمومی در بستر آموزه های جرم شناسی بالینی و به منظور تحقق بخشی ایده اصلاح و درمان و بازپروری بزهکاران در زندان ها و مراکز بازپروری، آغاز گردید و با پیگیری سیاست های؛ قضازدایی، کیفرزدایی و حمایت از بزه دیدگان توسط نظام های مختلف، امروزه مددکاران در نهادهای مربوط به حل و فصل اختلافات و صلح و سازش از قبیل میانجیگری کیفری، در نظارت بر اجرای مجازات های اجتماعی و حمایت از بزه دیدگان خاص، در نقش های مختلفی ظاهر شده اند. در نظام عدالت کیفری اطفال نیز حضور مددکاران اجتماعی از سابقه ای طولانی برخوردار است. در هر سه حوزه؛ دادرسی ویژه اطفال و نوجوانان بزه کار و حمایت از اطفال و نوجوانان در معرض خطر و بزه دیده، مددکاران اجتماعی وظایف مختلفی را برعهده گرفته اند. نظام عدالت کیفری ایران به ویژه در سال های اخیر از رهگذر لوایح قضایی تهیه شده، در حال حرکت به سمتی است که نقش ها و وظایف مختلفی را به مددکاران اجتماعی واگذار نماید. به دلیل وظایف مهم و حساس مددکاران اجتماعی در نظام عدالت کیفری این گروه از متخصصان از یک نوع اصول اخلاقی حرفه ای در مواجهه با مددجویان پیروی می کنند که از زاویه سلوک اخلاقی در جرم شناسی قابل توجه است