چکیده : هدف اصلی در پژوهش حاضر بررسی میزان برخورداری سازمان بورس و اوراق بهادار تهران به عنوان مهمترین نهاد مالی بازار سرمایه ایران از ویژگیهای یک سازمان یادگیرنده می باشد. از آنجا که موج تغییرات وسیع جهانی، نهادهای مالی را در کنار سایر سازمان ها درنوردیده است، لزوم برخورداری این سازمانها از ویژگیهایی که به عنوان ویژگی های سازمانهای یادگیرنده مطرح می باشند، ضرورت می یابد. صاحبنظران،ویژگی های متفاوتی را برای سازمانهای یادگیرنده بر شمردهاند، اما آنچه که مبنای پژوهش حاضر قرار گرفته است رویکرد مایکل مارکوارت به سازمانهای یادگیرنده است. علت انتخاب این رویکرد برای این پژوهش جامع الاطراف بودن این رویکرد نسبت به سایر رویکردها و تفکر سیستمی حاکم بر آن است. در این مقاله بررسی شده است که تا چه حد وضعیت موجود سازمان بورس و اوراق بهادار تهران برخوردار از ویژگی های سازمانهای یادگیرنده(در دو بعد مدیریت دانش و فناوری)میباشد. جهت انجام این پژوهش تعداد 82 پرسشنامه میان نمونه تحقیق توزیع و سپس با استفاده روش تحقیق استنباطی(روش آماری آزمون t زوجی) به بررسی فرضیات پرداخته شد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که در دو بعد مورد بررسی مدیریت دانش و فناوری، در سازمان بورس و اوراق بهادار تهران اختلاف معناداری میان وضع موجود و مطلوب وجود دارد. واژگان کلیدی: سازمان یادگیرنده، یادگیری، زیرسیستم مدیریت دانش، زیرسیستم فناوری، سازمان بورس و اوراق بهادار