باوجود اهمیت آموزش و تمرین سلاست در فراگیری زبان و با وجود تاکیدی که پژوهشگران بر گنجاندن آن در دوره های زبان آموزی دارند، این مسئله در آموزش و تمرین مهارت های خواندن و نوشتن نادیده گرفته شده است. به دلیل کمبود پژوهش معتبر در زمینه سلاست در خواندن و نوشتن، بخصوص در یک برنامه تلفیقی خواندن و نوشتن در ایران، در این تحقیق، فعالیت های زماندار شامل فعالیت های زماندار خواندن و آزادنویسی، بعنوان راههای اصلی پیشرفت سلاست با بکدیگر تلفیق شدند. محقق تاثیر آموزش تلفیقی این فعالیت ها را بر روی مهارت های خواندن و نوشتن، بخصوص سلاست در خواندن و نوشتن گروهی زبان آموز پسر در یک موسسه خصوصی آموزش زبان در فسا، ایران (گروه آزمایش=21و گروه کنترل=21)، که دانش دریافتی رایجترین 2000 کلمه انگلیسی را داشتند، مورد بررسی قرار داد. همچنین تغییرات دقت در خواندن و نوشتن بررسی گردیدند. از آنجا که تا کنون هیچ پژوهشی در مورد رابطه ی سلاست در خواندن با سلاست در نوشتن و رابطه ی دقت در خواندن با سلاست در نوشتن انجام نشده بود، سعی گردید تا در این زمینه هم روشنگری شود. جهت پرداختن به مباحث ذکر شده آزمون t با گروههای مستقل و وابسته و آزمون همبستگی اجرا گردید. نتایج حاصل از بررسی داده ها پیشرفت چشمگیر سلاست در خواندن و نوشتن و همچنین دقت در خواندن و نوشتن گروه آزمایش را نشان داد. در مورد رابطه ی سلاست در خواندن با سلاست در نوشتن و رابطه ی دقت در خواندن با سلاست در نوشتن، نتایج حاکی از رابطه ای مثبت و قوی بین این متغیرها بودند.