ایقاعات اعمال حقوقی است که با یک اراده واقع می شود و در حقوق ایران مقرر شده است. امکان رجوع از ایقاعات در روابط اجتماعی و تجارت و تاثیر آن در حقوق خصوصی پنهان مانده و اهمیت نقش آن چندان مورد توجه و کاوش قرار نگرفته است لذا در این پژوهش با استقراء در قوانین ایران و مصر درصدد جمع آوری و بیان امکان رجوع از ایقاعات در حقوق ایران و مصر هستیم. این تحقیق در چهار فصل تنظیم شده است که در فصل اول با مشخص ساختن معنای لغوی و حقوقی ایقاع مباحثی در خصوص کلیات ایقاعات مطرح گردیده است. فصل دوم در خصوص اذن، اجازه، ابراء و ایلاء و مواردی در خصوص شرایط صحت تشکیل این ایقاعات و امکان رجوع از آنها در حقوق ایران و مصر مورد بررسی قرار گرفته است. در فصل سوم: انکار بعد از اقرار در حقوق ایران و مصر و امکان رجوع از آن در حدود مذاهب اربعه مورد بحث و بررسی قرار گرفته است و در فصل چهارم اخذ به شفعه و امکان رجوع از آن در نظام حقوقی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است تا نکات مشترک و قوت و ضعف موضوع در قوانین موضوعه ایران با مطالعه تطبیقی در نظام حقوقی مصر در معرض دید صاحبنظران قرار گرفته و امکان ارائه راهکارهای جدید فراهم گردد.