چکیده پلیمریزاسیون رسوبی نوعی روش پلیمریزاسیون غیرهمگن است که در آن مونومر و شروع کننده در حلال واکنش حل شده ولی زنجیرهای پلیمر در حلال قابل حل نمی باشند و به صورت ذرات ریز در حلال رسوب می کنند. از مزیت های این پلیمریزاسیون می توان به سرعت بیشتر آن و جداسازی آسان تر محصول از حلال اشاره کرد. پلی آکریلیک اسید سنتز شده به روش رسوبی به عنوان یک پلیمر محلول در آب به دلایلی از جمله فراوانی، در دسترس بودن، تنوع پذیری یکی از پرکاربردترین پلیمرها بوده است. امروزه یکی از کاربردهای مهم و اصلی پلی آکریلیک اسید سنتز شده به روش رسوبی، به عنوان غلظت دهنده می باشد. تفاوت غلظت دهنده های پلی آکریلی در نوع و مقدار شبکه ساز می باشد. در این پایان نامه، پلی آکریلیک اسید شبکه ای شده با دو نوع شبکه ساز تری متیلل پروپان تری آکریلات (سه عاملی) و 1،6 هگزان دی ال دی-آکریلات (دو عاملی) به روش رسوبی سنتز شده است. ابتدا مشکلات پلیمریزاسیون رسوبی مورد بررسی قرار گرفت و جهت بهبود خاصیت غلظت دهندگی مقدار بهینه نسبت غلظت آغازگر به مونومرو دمای واکنش بررسی شد و فرمول بندی بهینه برای سنتز این پلیمر به روش پلیمریزاسیون رسوبی ارائه شد. این پلیمریزاسیون به روش رسوبی در حلال تولوئن با مقادیر مختلف از شبکه سازها در حضور آغازگر آزوبیس ایزو بوتیرو نیتریل تحت جو نیتروژن انجام گرفت. طیف ftir برای شناسایی گروه های عاملی و همچنین اثبات حضور شبکه ساز در پلی آکریلیک اسید شبکه ای شده به کار گرفته شد. برای سنجش خاصیت غلظت دهندگی نمونه ها تحت شرایط هیدرولیز قلیایی ثابت (دما، زمان و غلظت هیدروکسید سدیم) قرار گرفته شد و سپس با دستگاه گرانروی سنج بروکفیلد مورد آزمایش قرار گرفت. پلی آکریلیک اسید شبکه ای شده با شبکه ساز سه عاملی دارای خاصیت غلظت دهندگی بهتری از پلیمر سنتز شده با شبکه ساز دو عاملی می باشد. جهت ارزیابی استحکام نمونه ها به بررسی خواص رئولوژیکی ژل ساخته شده از نمونه های هیدرولیز شده، پرداخته شد. این خواص شامل، بررسی تغییرات کرنش و فرکانس بر روی مدول ذخیره و مدول اتلاف, و تغییرات گرانروی و سرعت تنش تحت تاثیر افزایش سرعت برش می باشد. در اینجا نیز گرانروی ژل تهیه شده از پلیمرسنتز شده با شبکه ساز سه عاملی بیشتر می باشد و در طی بررسی ها ونتایج بدست آمده از همه داده ها مشخص شده است که در روش پلیمریزاسیون رسوبی مقدار0/5گرم از شبکه سازسه عاملی ومقدار 0/6 گرم از شبکه ساز دو عاملی بهترین مقادیر برای تهیه محلول با بیشینه مقدار غلظت دهندگی می باشند. در ادامه این تحقیق، به بررسی اثر مونومر nipam در ساختار پلیمر بر روی خواص غلظت دهندگی پرداخته شد. با توجه به مطالعات انجام شده مشاهده شد که گرانروی وخاصیت غلظت دهندگی با افزایش غلظت مونومر آبگریز در خوراک اولیه افزایش می یابد