نام پژوهشگر: محمدرضا متینی
عقیل حاجیان فروشانی محمدرضا متینی
زندگی انسان امروزی سراسر تغییر است؛ توسعه و پیشرفت علوم، ارتباطات گسترده و تغییرات اجتماعی هر روز نیازها و خواست های جدیدی را ایجاد می کنند. شیوه ی زندگی و عادات اجتماعی به سرعت در حال تغییر هستند و طراحان هر روز راه های جدید و بهینه تری را برای رفع نیاز های انسان پیشنهاد می کنند. بر خلاف این تحولات، مسکن امروزی در طول عمر خود ثابت می ماند. عدم تطلابق تغییرات در زندگی امروزی با ثبات موجود در مسکن، پرداختن به موضوع تغییرات در مسکن را توجیه می کند. رویکرد تغییر پذیری و تطبیق پذیریی مسکن می تواند نیاز مسکن امروز به تغییرات را برآورده سازد و افزایش مشارکت مردم در فرآیند طراحی، ساخت و کنترل مسکن را موجب گردد؛ گسترش حضور مردم در مراحل مختلف شکل گیری مسکن، ثبات فرهنگی، افزایش حس تعلق و رشد تعاملات اجتماعی و زندگی جمعی ساکنان را در پی خواهد داشت. این رساله در صدد است برای پاسخگویی به تغییر پذیری و تطبیق پذیری مسکن و با بهره گیری از رویکرد ساختمان آزاد راه کاری اجرایی مطابق با تکنولوژی موجود در ایران برای ساخت و انبوه سازی مسکن امروزی ارائه نماید.
امین معصوم زاده علی اکبر کوشش گران
موضوع رساله طراحی مجتمع مسکونی در شهر مشهد می باشد . سایت مورد نظر در طرقدر از مناطق ییلاقی شهرستان مشهد واقع است . این مجتمع مسکونی ، به صورت مجموعه ای مسکونی رفاهی بوده که در کنار کاربری مسکونی سایر کاربری های رفاهی و تجاری مورد نیاز قرار گرفته است . مخاطبان این مجتمع نه تنها شامل افراد ساکن شهر مشهد بلکه شامل مسافرین شهر مشهد نیز می شودکه دارای قابلیت فروش و اجاره ی کوتاه مدت است. ارتباط بین مسکن با طبیعت در این سایت رویکرد و در واقع مسئله در این طراحی بوده است . این ارتباط می تواند شکل های متفاوتی داشته باشد . در انواع مختلف زمینه ها از جمله اقلیم ، منظر ، سازه و غیره ارتباط مناسبی برقرار می گردد . این که از میان انواع مختلف ارتباط انسان با طبیعت چگونه بهترین را بر گزینیم و بنا به شرایط آن را به مخاطب در کنار مسکن وی ارائه دهیم چالشیست که طراح با آن درگیر خواهد بود . طبیعت که به خودی خود یک معماری کامل است و معمار آن خداوند است ، می تواند به عنوان یک مکمل برای معماری ناقص انسان به کار رود . طبیعی است که انسان امروز نمی تواند معماری طبیعی را به منزله رفاهی که مد نظر داشته است تجسم کند اما معماری می تواند از طبیعت به عنوان مکملی که حضورش گاه و بی گاه کیفیت معماری را بالا می برد استفاده کند . طبیعت باید در جهتی به کار رود که گویا به دنبال دستیابی به حد اکثر بر انگیزانندگی در معماری می باشیم . طرح پیش رو حاصل نگاه به طبیعت به عنوان یک مکمل و داروییست که دائما در کنار دست معمار قرار گرفته است و در جهت بهبود کیفیت معماری به کار می رود . معماری این مجتمع مسکونی در سایتی با شیب به سمت شمال قرار گرفته و استفاده ی حد اکثری از منظر طبیعی و با کیفیتی بهینه یکی از اهداف طراح بوده است . شیب خود فرصتی شده تا به کیفیت فضاها بیفزاید . در این طرح سعی در کشف بهترین کیفیت و نوع برخورد میان طبیعت و معماری با محوریت انسان به عنوان مخاطب گشته است و دائما این ارتباط به عنوان عاملی برای تقویت معماری در نظر گرفته می شود . در واقع سعی در ایجاد لحظات بر انگیزاننده در معماری و ارائه ی آن به مخاطب داشته است .