امروزه کافی شاپها از اماکن مورد توجه جوانان به ویژه در تهران می باشند. پدیده کافی شاپ برگرفته از فرهنگ غرب و عنصری تازه وارد است و با این که مدت زمان زیادی نیست که وارد کشور ما شده ولی توجه جوانان زیادی را به خود جلب نموده و کافی شاپ نشینی به سبک زندگی عده ای از آنها بدل گشته است. این شیوه ی گردهمایی ریشه در زندگی اجتماعی شهرهای مدرن دارد و با بررسی آن می توان به این موضوع رسید که زندگی شهری تا چه حد بر هویت و حس تعلق انسانها تاثیر گذار است. تعداد زیادی از مشتریان این فضاها را زنانی جوان تشکیل می دهند که در پی یافتن فضاهایی برای ابراز وجود بیشتر و حضور پر رنگ تر در جامعه می باشند. کافه نشینی به همراه خود احساسی از جنس تجدد و مدرن بودن به همراه داشته و دارد. باید حوزه های اجتماعی زندگی افراد جامعه مورد مداقه و مطالعه بیشتر قرار گیرند. یکی از این حوزه ها زندگی روزمره و گفتمانهای موجود در آن است. در این تحقیق با بررسی کافی شاپهای تهران و سنخ شناسی این اماکن و مشتریان آنها در پی پاسخ به این سوال هستیم که آیا کافی شاپ نشینی در تهران به فرهنگ تبدیل شده است؟ در عین حال با شناخت اهداف دختران جوان تهران از مصرف چنین فضاهایی، دفعات و مدت زمان حضور در کافی شاپ و نهایتاً معنا و مفهوم کافی شاپ در نظر آنها به بررسی تاثیر چنین فضاهایی بر هویت فردی و گروهی جوانان می پردازیم. لذا کشف دلالتها و کارکردهای پنهان و نیندیشیده ی کافی شاپ در فضای فرهنگی تهران از جوانب دیگر مورد مداقه در این تحقیق است. این تحقیق به صورت مقطعی و از روش کیفی با توجه به نظریه میدانی (grounded theory) انجام شده است. نظریه میدانی، نظریه ای نیست که از قبل ساخته شده باشد و سپس تست شود، بلکه به صورت استقرایی و از مطالعه پدیده ای که بیانگر آن است، به دست می آید. در این پژوهش بیشتر بر روی کارکرد ها، معانی و انگیزهای کافی شاپ نشینی تکیه شده است.