امروزه حق بر حریم خصوصی در اسناد بین الملی حقوق بشر و نیز در حقوق اساسی اغلب کشورها یک حق بنیادین محسوب میشود .ولی با این حال تاکنون در نظام حقوقی ایران قانون مستقلی که از این حق حمایت کند وجود ندارد ماهیت بیجده و متعارض حق بر حریم خصوصی این نکته را خاطرنشان میکند که تقنین در این حوزه امری دشوار است و باید مبانی آن به عنوان اولین گام تقنین مورد بررسی قرار گیرد تحقیق حاضر بدین منظور صورت گرفته است فلذا در سه بخش به بررسی مبانی هستی شناختی ،بنیادهای حقوق بشری و مصادیق فقهی حقوقی حق بر حریم خصوصی به عنوان راهنمایی برای تقنین منطقی برداخته است