مکان یابی مراکز توزیع و سیستم توزیع کالاهای امدادی در شرایط بحران همواره از موضوعات مهم و اساسی در لجستیک امداد بلایا می باشد. همچنین یکی دیگر از موضوعات مهم در این حوزه نجات جان افراد آسیب دیده و رساندن آنها به مراکز درمانی می باشد. انتخاب درست نقاط کاندید برای مراکز درمانی و مراکز توزیع کالاهای امدادی، این امکان را فراهم می سازد تا افراد بیشتری نجات داده شوند. بعلاوه با هم در نظر گرفتن این دو موضوع، موجب می شود تا کیفیت خدمت به مناطق آسیب دیده افزایش یابد. از سوی دیگر برای داشتن یک مدل واقعی تر، در نظر گرفتن عدم قطعیت برای برخی از پارامترها در شرایط بحران این امکان را فراهم می سازد تا مدل با واقعیت فاصله کمتری داشته باشد. در این پایان نامه، مکان یابی مراکز توزیع امداد، مراکز درمانی موقت، سیستم توزیع کالاهای امدادی، حمل و نقل کالا و انتقال افراد آسیب دیده بطور یکجا در نظر گرفته شده است تا نقاط بهینه برای انتقال کالاهای امدادی و مراکز درمانی برای پذیرفتن افراد آسیب دیده انتخاب شود. همچنین برای غلبه بر نادقیق بودن پارامترها از مجموعه های فازی استفاده شده است. به همین منظور یک مدل فازی جدید برای مساله توزیع امداد با تقاضاها و عرضه های نادقیق، هزینه های راه اندازی، حمل و نقل و اختصاص وسایل نقلیه نادقیق، ارائه داده شد. مدل ارایه شده شامل دو هدف می باشد. هدف اول کمینهسازی مجموع هزینه ها (شامل هزینه های راه اندازی، هزینه های حمل و نقل، هزینه اختصاص وسایل نقلیه و هزینه های کمبود) و هدف دوم بیشینه نمودن رضایت مندی نقاط آسیب دیده است. برای حل این مدل ارائه شده، یک رویکرد دو مرحله ای پیشنهاد شده است تا تصمیم گیرنده بتواند بهترین جواب را با توجه به شرایط انتخاب کند. در پایان با ارائه یک مثال موردی و بررسی نتایج محاسباتی امکان پذیری و کارایی مدل اثبات شده است.

انبار متقاطع یک استراتژی لجستیکی است که اولین بار در صنعت حمل و نقل آمریکا در سال 1930 مورد استفاده قرار گرفت. این استراتژی به عنوان یکی از اساسی ترین روش های توزیع و یک روش مفید در جهت کاهش موجودی و افزایش رضایت مندی مشتری در زنجیره تامین شناخته شده است. با اعمال انبارداری متقاطع، محصولاتی که در مکان های مختلف شبکه پراکنده شده اند، پیش از ارسال به مقاصد در یک انبار متقاطع جمع آوری می گردند. محصولات مختلف در این مرکز بر حسب مقصدی که باید ارسال شوند مرتب سازی و دسته بندی می شوند و سپس محصولاتی که مقصد یکسانی دارند، با یکدیگر ادغام شده و در اولین فرصت ممکن به سمت مقصد ارسال می شوند، بدون آن که محصولات به صورت بلند مدت ذخیره شوند. در این نوع انبارها برخلاف انبار های سنتی، ذخیره سازی اجناس تا حد امکان کاهش می یابد و تمام محموله ها ظرف 24 ساعت انبار را ترک می کنند. هدف اصلی، جمع آوری تعداد زیاد محموله های کوچک بین چندین فرستنده و گیرنده می باشد. در این پژوهش یک مدل مختلط عدد صحیح تشکیل شده که سعی در پاسخ گویی به سوالاتی همچون میزان تولیدی در هر کارخانه، میزان محصولات انتقالی از هر کارخانه به هر انبار متقاطع، تعداد خودروهای اختصاص یافته به هر انبار و مسیر یابی خودروها دارد. عدم قطعیت موجود در مدل شامل خرابی خودروها می باشد. سه دسته مساله نمونه در ابعاد کوچک، متوسط و بزرگ تشکیل شده است که مسائل کوچک و متوسط با نرم افزار حل دقیق gams و مسائل بزرگ با الگوریتم های ژنتیک و هیبرید ژنتیک و ازدحام ذرات حل و نتایج مقایسه شده اند.