رگ زایی فرآیندی ضروری در رشد و متاستاز محسوب شده که توسط انواع مختلفی از فاکتورهای رشد و از طریق اتصال این فاکتورها به گیرنده های تیروزین کینازی و با انتقال پیام به درون سلول بواسطه ی مسیرهای سلولی مختلف تنظیم می شود. فاکتور رشد اندوتلیال رگی(vegf)، از طریق گیرنده های vegfrs اعمال پرو و آنتی آنژیوژنیک خود را اعمال می کند. گیرنده ی sflt-1 به عنوان آنتاگونیست vegf یک فاکتور آنتی آنژیوژنیک محسوب می شود، تغییر در سطح sflt-1 در بسیاری حالت های پاتولوژیک اثبات شده است. در تحقیق حاضر امکان تعیین sflt-1 به عنوان مارکر اضافی در کنار سنجش psa در تشخیص، پیش بینی پیشرفت بیماری و همچنین در پی گیری سودمندی درمان سرطان پروستات ارزیابی گردید. روش کار: در این مطالعه مقطعی توصیفی 35 نفر شرکت داشتند. گروه بیماران(20n=) از میان مبتلایان به سرطان پروستات قبل و یا بعد از پروستاتکتومی تحت شیمی- درمانی قرار داشتند انتخاب شدند. گروه کنترل(15n=) نیز از میان افراد سالم انتخاب گردید. پس از اخذ نمونه های خونی سرم ها جدا شده و آنتی بادی های sflt-1 و psa با استفاده از تکنیک الایزا اندازه گیری شدند. یافته ها: اگرچه میانگین سطوح سرمیsflt-1 درگروه های مورد مطالعه اختلاف معنی داری را نشان نداد، اما میان سن و مقدار sflt-1 همبستگی معنی داری دیده شد طوریکه با افزایش سن میزان sflt-1 کاهش یافت که می تواند افزایش احتمال سرطان پروستات را با بالا رفتن سن توجیه کند. بین امتیاز گلیسون و مقدار sflt-1 نیز رابطه منفی وجود داشت. نتیجه گیری: با توجه به همبستگی منفی موجود بین امتیاز گلیسون و مقدارsflt-1 احتمال دارد بتوان از آن به عنوان مارکری برای پیش بینی میزان پیشرفت بیماری سرطان پروستات استفاده کرد. کلمات کلیدی: گیرنده vegf، sflt-1، سرطان پروستات