نام پژوهشگر: لیلا رضازاده

بررسی رابطه اقلام تعهدی اختیاری و وجوه نقد حاصل از عملیات در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران (گروه صنایع دارویی شیمیایی و گروه صنایع سیمان)
پایان نامه دانشگاه آزاد اسلامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی - دانشکده علوم انسانی و مدیریت 1390
  لیلا رضازاده   رسول برادران حسن زاده

تفکیک مالکیت از مدیریت در شرکتهای سهامی باعث دسترسی انحصاری مدیریت به اطلاعات مالی گردیده است. مدیران جهت دستیابی به سود مورد انتظار ممکن است این هدف را از راه افزایش اقلام تعهدی اختیاری دنبال نمایند، زیرا دستکاری وجوه نقد عملیاتی و اقلام تعهدی غیر اختیاری تقریباً ناممکن می باشد. هدف تحقیق تبیین رابطه اقلام تعهدی اختیاری و وجوه نقد حاصل از عملیات برای کشف مدیریت سود در شرکت های پذیرفته شده در بورس تهران می باشد. در این پژوهش برای تشخیص مدیریت سود از مدل تعدیل شده جونز استفاده شده است. اقلام تعهدی اختیاری با استفاده ازاین مدل به دست آمده است، وجوه نقد عملیاتی نیز از صورت های مالی شرکتها محاسبه شده است. دوره برآورد پارامترها از سال 1381تا1388و دوره آزمون فرضیه ها برای سالهای 1387و1388 می باشد که به دوره آزمون معروف است. جامعه آماری تحقیق، شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران (صنایع سیمان و صنایع دارویی) می باشد. برای آزمون فرضیه ها از سه روش رگرسیون خطی، آزمون پیرسون وآزمون تحلیل واریانس استفاده شده است. نتایج نشان داد بین اقلام تعهدی اختیاری و وجوه نقد حاصل از عملیات رابطه معنا دار معکوس وجود دارد.همچنین بررسی ارتباط بین دو صنایع مذکور نشان داد که میزان ارتباط معکوس در صنایع سیمان بیشتر از صنایع دارویی می باشد. این رابطه معکوس بین اقلام تعهدی اختیاری و وجوه نقد حاصل از عملیات، نشان می دهد مدیران شرکتهای مذکور به هنگام کاهش وجوه نقد حاصل از عملیات، اقلام تعهدی اختیاری را با هدف دستیابی به سود مورد انتظار خود افزایش داده اند و در هنگام افزایش وجوه نقد حاصل از عملیات، اقدام به کاهش اقلام تعهدی اختیاری نموده اند و یا به عبارتی دست به مدیریت سود زده اند.

امام قلی خان، زندگی و تأثیرات او بر عصر صفویه در زمان شاه عباس و شاه صفی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه ارومیه - دانشکده ادبیات و علوم انسانی 1393
  لیلا رضازاده   علی سالاری شادی

امام قلی خان، فرزند الله وردی خان، در سال 1022 هجری/1613م. به جای پدر، امیرالامرای کل فارس شد. وی که برای نخستین بار در سال 1006 هجری/ 1598 م. نامش در منابع ذکر گردیده است، به مدت سی و دو سال حکومت کرد، که در این مدت هجده سال فرمانروای کل فارس بود. قلمرو امام قلی از قمشه اصفهان تا سواحل عمان ادامه داشت، و نواحی فارس و لار، کهکیلویه، بحرین و برخی ولایات خوزستان مانند هویزه، و قسمتی از غرب ایران مانند گلپایگان، تویسرکان و محلات، تحت حکومت او بود. وی همواره در فارس سی هزار سپاهی به خدمت داشت. آنچه نام امام قلی را در تاریخ ایران عصر صفوی ماندگار ساخته است، فتح جزیره هرموز و اخراج پرتغالیان در سال 1031 هجری/ 1622 م. از سواحل جنوب، می باشد. امام قلی خان همواره در نهایت اقتدار در قلمرو تحت حکومت خود فرمانروایی می کرد؛ زیرا شاه عباس اول نسبت به امام قلی خان به اندازه ای اعتماد داشت، که در تمام دوره سلطنت خویش، هرگز برای سرکشی به امور فارس احساس نیاز نکرد. امام قلی تا حدی، در عمران و آبادی سعی وافر داشت، و آثار و بناهای بسیار در قلمرو حکمرانی خود خصوصاً شیراز، ایجاد کرد. وی، پس از شاه عباس اول، در سال 1042 هجری/ 1632م. به دستور شاه صفی، نوه شاه عباس اول، به همراه سه فرزند خود، در قزوین کشته شد.