در تاریخچه آموزش، ارزیابی جایگزین روندی تازه توسعه یافته است که به روند یادگیری و عملکرد یادگیرنده اهمیت می دهد؛ بدین منظور ابزارها و تکنیک های متنوعی وجود دارند مانند: پوشه کار، خود-آزمایی، اجرای شفاهی، خلاصه نگاری و غیره. در رویه ارزیابی جایگزین، یادگیرندگان با تمریناتی مواجه می شوند که مصداق واقعی در جهان خارجی دارند و همچنین یادگیرندگان در قبال یادگیریشان مسئول هستند. این تحقیق کنکاشی در مورد تاثیر تکنیک های ارزیابی جایگزین بر روی درک مطلب است. که بدین منظور، محقق تعداد 41 نفر یادگیرنده ی انگلیسی به عنوان یک زبان خارجی (efl) انتخاب کرد. تمامی افراد، دانشجوی دانشگاه بودند و در آزمون تعیین سطح توانش عمومی زبان انگلیسی شرکت کرده اند. از آنجایی که انتخاب تصادفی افراد در گروه ها ممکن نبود، در این تحقیق شبه تجربی دو گروه انتخاب شدند که به صورت تصادفی، گروه تجربی (n=21) و گروه کنترل (n=20) نامیده شدند. ابزار استفاده در این تحقیق، آزمون توانش عمومی زبان نلسون پیش آزمون و پس آزمون درک مطلب، الگوی شفاهی پنی ئور و پرسشنامه خود-آزمایی (برگرفته از براون 2003) بودند. نتایج حاکی از پیشرفت معنادار توانایی درک مطلب دانشجویان گروه تجربی بعد از استفاده از تکنیک های ارزیابی جایگزین بود. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آمار توصیفی به وسیله آزمون t مستقل، t وابسته و همبستگی بین خود-آزمایی و معلم آزمایی نشان داد که این روش تاثیر معناداری بر روی عملکرد گروه تجربی (p=0.04 < 0.05) در پس آزمون داشته است؛ بنابراین می توان نتیجه گرفت که به کارگیری تکنیک های ارزیابی جایگزین، در برنامه های کلاسی باعث تقویت مهارت درک مطلب یادگیرندگان زبان انگلیسی به عنوان یک زبان خارجی (efl) می شود