با توجه به اینکه نیروی انسانی، ارزشمندترین سرمایه هر سازمان و عامل اصلی تحول و توسعه شناخته می شود، مدیران سعی می کنند که این ودیعه را به درستی شناخته، توان و استعدادهای آن را رشد دهند و با ایجاد انگیزه کافی این نیروی استراتژیک و حیاتی را در جهت نیل به اهداف سازمانی مهیا کنند. لذا با توجه به اهمیت مسئله حفظ و نگهداری نیروی انسانی در سازمان ها و شرکت ها و با در نظر گرفتن مسائل و مشکلاتی که موجب جابه جایی کارکنان و ترک خدمت آنان می گردد، جذب کارمند مناسب و مهمتر از آن حفظ و نگهداری وی در مشاغل کلیدی یکی از مشکلات بزرگ مدیریت منابع انسانی است. شناسایی الگوهای رفتاری مدیران، رابطه و تأثیر آن بر حفظ و نگهداری نیروی انسانی، یکی از مباحث مورد توجه مدیریت در چند دهه گذشته بوده است. هدف کلی این پژوهش بررسی رابطه بین سبک های رایج مدیریت و نظام حفظ و نگهداری نیروی انسانی در اداره گمرک اصفهان است. در هر سازمانی باید نهایت سعی در نگهداری کارمندان فعال صورت گیرد، زیرا سرمایه گذاری هنگفتی جهت استخدام و انتخاب و آموزش هر کارمند شده و سازمان ها نمی توانند به عنوان محل کسب تجربه و به کارگیری آن در سازمان های دیگر باشند. راه های متفاوتی برای جلوگیری از خروج کارکنان فعال از سازمان وجود دارد. یکی از آنها می تواند اتخاذ و پیاده سازی سبک مدیریت متناسب با میزان رشد و بلوغ کارکنان سازمان باشد.در این طرح برای شناسایی سبک مدیریت حاکم از پرسشنامه استاندارد سبک رهبری مدیران هرسی و بلانچارد و روش میدانی و نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شده است. جامعه آماری این طرح کلیه کارکنان اداره کل گمرک اصفهان به تعداد 300 نفر است که از این میان 150 نفر به عنوان نمونه انتخاب شده اند. برای نظام حفظ و نگهداری نیروی انسانی هشت شاخص در نظر گرفته شده که عبارتند از: رضایت شغلی، مشارکت کارکنان، حمایت کارکنان، بازخورد مستمر کارکنان، توجیه مستمر کارکنان، داشتن اطلاعات، نظام ارزشیابی و ویژگی های مدیریت. ضریب همبستگی هر یک از سبک های مدیریت هرسی و بلانچارد با میانگین 8 شاخص نظام حفظ و نگهداری نیروی انسانی عبارتست از: سبک اقناعی663/0، سبک مشارکتی 709/0، سبک تفویضی 672/0 و سبک دستوری 374/0. بالاترین ضریب همبستگی بین سبک های مدیریت با نظام حفظ و نگهداری نیروی انسانی را، سبک مشارکتی و پایین ترین را سبک دستوری داشته است. می توان گفت؛ کارایی و حس تعلق به سازمان در سازمان های مشارکتی نسبت به سازمان هایی که در آنها سبک رهبری دستوری است، بیشتر است و این حس باعث کاهش میزان تمایل کارکنان سازمان برای ترک محل خدمت و در نتیجه باعث می شود سرمایه های سازمان در راه درست مصرف شود. در انتها با توجه به نتایج حاصله، به منظور کارآمد کردن نظام حفظ و نگهداری نیروی انسانی و هر یک از ابعاد آن در جامعه مذکور، پیشنهادهایی برای