استفاده موثر و کارا از موجودی، به ویژه در صنعت هتل داری ضروری و حیاتی است. از ویژگی های خدمات ارائه شده توسط هتل ها، موقتی و فناپذیر بودن آنها است. اگر اتاق ها در روز هدف به اجاره نروند، درآمد حاصل صفر خواهد بود. بنابراین، رزرو اتاق ها بایستی از پیش صورت گیرد؛ به ویژه، زمانی که عرضه بیشتر از تقاضا است. مدیریت درآمد، هنر بیشینه سازی سود حاصل از فروش ظرفیت محدودی از منابع ثابت و فناپذیر، طی یک افق مشخص زمانی است. چالش آن فروش منابع درست، به مشتری مناسب، در زمان مناسب و با قیمت مناسب است. تمرکز این تحقیق بر مطالعه و توسعه مدلی برای تخصیص ظرفیت و کنترل موجودی در هتل است. بر اساس نتایج مطالعه میدانی و مرور ادبیات، مدل جدیدی در رابطه با تعیین میزان محدودیت رزرو برای دسته های مختلف مشتریان توسعه یافته تا به عنوان راهنمایی برای تصمیم گیرندگان در توسعه سیاست هایشان برای پذیرش یا عدم پذیرش درخواست های رزرو در هتل بکار رود. در پژوهش حاضر با استفاده از برنامه ریزی تصادفی دو مرحله ای مدل تعیین میزان محدودیت رزرو و میزان تخصیص بهینه با در نظر گرفتن مشتریان مختلف که به صورت تکی یا گروهی وارد می شوند، افق زمانی محدود و ظرفیت محدود به دست آمد. توزیع احتمال تقاضا وابسته به مورد مطالعه متفاوت خواهد بود. در این مدل فرض ارائه تخفیف اولیه برای مشتریان تکی نیز افزوده شده و دو کلاس قیمتی برای دو دوره رزرو در نظر گرفته شده است. ارزش برنامه ریزی تصادفی برای حل این مسأله توسط شاخص ارزش حل تصادفی (vss) محاسبه گردید. نتایج محاسبات برای مثال های ارائه شده نشان دهنده مفید بودن کاربرد مدلسازی تصادفی برای این مسأله بودند.