در دو دهه گذشته، افزایش جمعیت و توسعه صنعتی باعث ازدیاد حجم زباله های جامد شهری، آلودگی زیست محیطی و کمبود زمین مناسب جهت دفن شده است. از سوی دیگر، سوخت های فسیلی رو به کاهش و تقلیلی هستند و مصرف آنها با تولید گازهای گلخانه ای همراه است. استفاده از پسماند به عنوان منبع تولید انرژی می تواند راه حل مناسبی برای حل این دو معضل باشد. با توجه به میزان تولید و ترکیب پسماندها، گزینه های مختلفی برای مدیریت آن وجود دارد که هر یک از آنها، هزینه خصوصی وخارجی متفاوتی دارند. انتخاب بهترین گزینه نیاز به ابزارهای تصمیم گیری دارد. ارزیابی هزینه – فایده اجتماعی چرخه حیات یکی از این ابزارهای تصمیم گیری می باشد که در این مطالعه برای بررسی سیستم مدیریت پسماند مورد استفاده قرار گرفته است. از این رو 4 سناریو شامل: (1) جمع آوری، انتقال پسماند تولیدی به سیستم کمپوست، دفن ضایعات تولیدی(2) جمع آوری، انتقال پسماند تولیدی به سیستم کمپوست، سوزاندن زایدات قابل احتراق(3) جمع آوری، هضم بی هوازی مواد آلی و سوزاندن زایدات قابل احتراق(4) جمع آوری، کمپوست و هضم بی هوازی مواد آلی و سوزاندن زایدات قابل احتراق در نظر گرفته شد. داده های مورد نیاز در این پژوهش از طریق، گزارش های معاونت خدمات شهری، سازمان بازیافت و تبدیل، سازمان خدمات موتوری، شهرداری اصفهان، مطالعات انجام شده و نیز مصاحبه با پرسنل خدمات شهری بدست آمد. نتایج این مطالعه نشان داد که سناریوی 3 به عنوان یکی از گزینه های مدیریتی، نسبت به سه سناریوی دیگر در تولید انرژی ناشی از مدیریت پسماند مزیت دارد.