عملکرد دینامیکی سازه در شرایط مختلف کاری یکی از پارامترهای مهم در طراحی یک سازه مهندسی است.یکی از ابزارهای مهم و پر کاربرد که نه تنها عملکرد دینامیکی سازه ها را بهبود می بخشد، بلکه راهکاری ساده و ارزان جهت خنثی کردن ارتعاشات سازه ها فراهم می آورد، استفاده از یک سیستم ساده جرم، فنر و میرگرا است که تحت عنوان جاذب پویای ارتعاشی شناخته می شود. بهینه سازی نوع سنتی این جاذب ها که در آن ها از فنر و میرگرا بین جرم جاذب و سیستم اصلی استفاده می-کنند، مساله ای کلاسیک است که پیش از این مورد تحلیل قرار گرفته و پارامترهای بهینه آن هنگامی که به یک سیستم یک درجه آزادی و یا پیوسته متصل می شود، ارائه شده است. چیدمان های متعددی از این جاذب ها به منظور بهبود عملکرد شان در خنثی کردن ارتعاشات ارائه شده است که از آن جمله می توان به جاذبی که در آن میراگرا بر خلاف نوع سنتی بین جرم جاذب و سازه مبنا قرار می گیرد، اشاره کرد، که تحت عنوان جاذب پویای ارتعاشی غیر سنتی شناخته می شود. پارامترهای بهینه این نوع جاذب غیرسنتی هنگامی که به یک سیستم یک درجه آزادی متصل شده، تحت بارگذاری های مختلف بدست آمده است. نتایج نشان می دهد که این نوع جاذب ها نسبت به نوع سنتی کارایی بالاتری دارند، لذا در این پژوهش پارامترهای بهینه این نوع جاذب غیرسنتی جهت کنترل ارتعاشات سازه های پیوسته ای همچون تیر و صفحه به صورت تحلیلی ارائه شده است. یکی از محدودیت های ذاتی این جاذب ها کارآیی نه چندان مناسب شان در نسبت های جرمی پائین است. به منظور رفع این نقیصه محققین با اضافه کردن یه فعال کننده، جاذب پیوندی ارتعاشی را ارائه کردند که دارای اجزاء فعال و غیر فعال می باشد. با توجه به عملکرد بهتر جاذب های پویای ارتعاشی غیر سنتی نسبت به نوع سنتی ، جاذب پیوندی ارتعاشی غیر سنتی و نیز پارامترهای بهینه آن هنگامی که به یک سیستم یک درجه آزادی متصل می شود در این پژوهش ارائه شده است. لذا در این پژوهش پارامترهای بهینه این نوع جاذب جهت کنترل ارتعاشات سازه های پیوسته ای همچون تیر و صفحه به صورت تحلیلی ارائه شده است.