با شروع هزاره سوم تخمین زده می شود که تقریباً نیمی از جمعیت جهان در مناطق شهری اسکان یابند. یعنی مکان هایی که بیشترین منابع را مصرف و بیشترین ضایعات و آلودگی ها را تولید می کنند. از سال های 1970 به بعد در مورد اینکه الگوی فعلی توسعه و رفتار و عملکرد انسان ها در شهرها، باعث بروز مشکلات زیست محیطی و اکولوژیکی مانند افزایش گرمای زمین، گازهای گلخانه ای و تغییرات اقلیمی شده است یک توافق کلی وجود دارد. به طور کلی تغییرات اقلیمی در بستری از رخدادهای پیچیده به وقوع می پیوندد و در این میان سهم طراحی و توسعه شهرها در کاهش این تغییرات چشمگیر می نماید. در تحقیق حاضر با شناسایی عوامل کالبدی دخیل در ایجاد تغییرات اقلیمی و جستجوی ردپای این عوامل در اکو شهرهای موفق جهانی به تدوین سیاست های کاهش تعییرات اقلیمی با استفاده از ابزارهای کالبدی شهری می پردازد. همچنین، سیاست های مذکور را در کلانشهر مشهد به عنوان نمونه موردی مورد تحلیل قرار داده و درنهایت به تدوین سیاست ها و راهکارهای بهینه کالبدی در راستای کاهش اثرات تغییرات اقلیمی در شهر مشهد دست خواهد یافت.