فرسودگی شغلی به عنوان یک مشکل مهم اجتماعی و فردی در مشاغل مختلف شناخته شده است که نقش مهمی در کیفیت کاری افراد دارد. از آنجایی که فرسودگی شغلی یکی از عوامل موثر بر کاهش عملکرد کارکنان است و با توجه به اهمیت اثرات این پدیده بر نحوه و چگونگی ارائه ی خدمات، لازم است عواملی را که موجب بروز فرسودگی شغلی در کارکنان می شود مورد مطالعه و بررسی قرار داد. به همین دلیل در سالهای اخیر روان شناسان نسبت به مطالعه و تحقیق درباره ی عوامل موثر در پیدایش پدیده ی فرسودگی شغلی مطالعات متعددی انجام داده اند. هدف از تحقیق حاضر، بررسی رابطه ی بین ویژگیهای شخصیتی و فرسودگی شغلی است. حجم نمونه ی مورد بررسی در این پژوهش، براساس ماهیت پژوهش و با استفاده از جدول مورگان و لحاظ دقت آزمودنی ها تعداد 152 نفر از کارکنان سازمان تأمین اجتماعی استان سمنان ( بخش بیمه ای ) تعیین شده است. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ی فرسودگی شغلی مازلاک mbi و پرسشنامه ی شخصیت neo استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل رگرسیون و آزمون ضریب همبستگی پیرسون و به کمک نرم افزار تحلیل آماری spss انجام گرفت. نتایج بدست آمده بیانگر آن است که بین مولفه های شخصیت و فرسودگی شغلی رابطه ی معنی داری وجود ندارد.