چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

هسته های gi و dpgi در بصل النخاع واقع شده اند . پیشنهاد شده که هسته gi در فرآیندهای درد شرکت می کند اما در مورد هسته dpgi تاکنون تحقیقی در این باره صورت نگرفته است . تحقیقات نشان داده اند که هسته dpgi ارتباطات آناتومیکی دو طرفه ای با هسته لوکوس سرولئوس دارد و از آنجائیکه هسته lc یکی از مراکز تعدیل درد فوق نخاعی می باشد برآن شدیم تا نقش فیزیولوژیک این ارتباطات را مورد ارزیابی قرار دهیم.

در این پژوهش تغییرات قطر، وزن، مقدار پروتئین کل و پروتئین های انقباضی زنجیره سنگین میوزین (myosin heavy chain), mhc و اکتین عضله گاستروکیمنوس در 25، 34، 46، 70 و 85 روز بعد از له کردن عصب سیاتیک بررسی شد. مقایسه قطر و وزن عضله ترمیم یافته با عضله شاهد طی دوره های آزمایش اختلاف معنی داری را نشان می دهد اما پس از 85 روز این تفاوت دیگر معنی دار نیست . مقایسه پروتئین کل از طریق سنجش لوری پروتئین نیز اختلاف معنی داری را بین عضله ترمیم یافته و سالم در دوره های مختلف آزمایش نشان می دهد و 85 روز پس از عمل دیگر اختلاف معنی داری ملاحظه نمی شود. از نتایج حاصله از الکتروفورز (sds - page) و دنسیتومتری باندهای پروتئینی ژل الکتروفورز مشخص می شود که میزان زنجیره سنگین میوزین در عضله ترمیم یافته طی دوره های آزمایش بطور چشمگیری افزایش می یابد. افزایش اکتین در طول دوره های آزمایش با یک روند تدریجی و کندتر صورت می گیرد. نسبت زنجیره سنگین میوزین (mhc) با اکتین تا 45 روز پس از له کردن عصب پایین تر از حد طبیعی است و از آن به بعد به مقدار طبیعی نزدیک می شود.

خواص مورفولوژی ه هیستولوژی، فیزیولوژی و خواص انقباضی تارهای عضله اسکلتی تحت کنترول تروفیک عصب حرکتی می باشد. اگر عصب حرکتی عضله قطع یا له شود تغییرات زیادی در این خصوصیات مشاهده می شود. قطع عصب از نظر مورفولوژی و هیستولوژی در عضله باعث آتروفی، کاهش قطر تارها، تغییر توزیع گیرنده های کولینرژیک و تغییر در میتوکندریها و شبکه سارکوپلاسمی می شود. از نظر فیزیولوژی قطع عصب تغییرات عمده ای در خواص الکتریکی از جمله پتانسیل استراحت غشاء، پتانسیل عمل و تحریک پذیری عضله ایجاد می کند. تغییر در خواص مکانیکی عضله قطع عصب شامل کاهش نیروی کزازی، کاهش نیروی تکانی، افزایش مدت تکان، طولانی شدن زمان انقباض و انبساط تکان عضلانی و تغییر در خستگی عضله می باشد. دوباره عصب دهی در عضله اسکلتی توسط ترمیم همان عضله له شده باعث برگشت تغییرات بافتی، فیزیولوژی و خواصهای انقباضی در عضله مورد آزمایش می شود. ما در این پژوهش اثرات قطع عصب و له کردن عصب بر روی عضله سولئوس (کند-تکان) rat در مدت 120 روز مورد بررسی قرار دادیم. و با اندازه گیری میزان تحریک پذیری، فرکانس بحرانی (کزازی)، مقدار خستگی و میزان آتروفی در عضله سالم و مورد آزمایش آنها را با هم مقایسه نمودیم. زمانهای بررسی در دو گروه آزمایشی، قطع عصب و له کردن عصب در روزهای 3، 7 و 14 و 28، 35، 50 و 75 و 90 و 120 روز انجام می شد.

ویتامین a اثرات مختلفی بر روی بدن دارد و این اثرات بر روی قسمتهای مختلف بدن مورد بررسی قرار گرفته است ونتایج بسیار مهمی از این مطالعات بدست آمده است و مشخص شده است که بر روی نواحی مختلف بدن دارای مکانیسمهای خاصی است . اما این اثرات بر روی حافظه کمتر تحقیق و بررسی شده است . آنچه دراین جا مورد بررسی قرار گرفته است اثر ویتامین روی حافظه موش سوری است . دراین تحقیق، از دستگاهی استفاده کرده ایم که برای تست حافظه مورد استفاده قرار می گیرد . این دستگاه از دو قسمت تشکیل شده است یک ناحیهv شکل است که تحت عنوان محفظه روشن می باشدو به آن شوک الکتریکی با شدت جریان 0/6 ma متصل است و دیگری محل امن نام دارد که تیره می باشد. موش را ابتدا در قسمت روشن قرار میدادیم پس از پنج ثانیه چراغ چشمک زن که در بالای کشوی بین دو اطاقک قرار داشت ، روشن میشد . بعد از 10 ثانیه شوک الکتریکی بکار برده می شد و موش به محقظه تیره (محل امن) فرار می کرد. این کار آنقدر تکرار می شد تا موش ها به 5ˆ3 یادگیری رسیدند و پس از 24 ساعت تست حافظه بر روی آنها انجام می شد. داروی مورد استفاده ویتامین a و روغن کنجد بود که تجویز آنها در دو زمان حاد و مزمن صورت می گرفت و اینها به سه حالت آموزش دیده ها، آموزش ندیده ها و کنترل ها مورد بررسی قرار گرفتند. در این تحقیق برای زمان حاد از مقادیر 10000iu، 25000، 50000 استفاده کرده ایم و این مقادیر از روغن کنجد ویا ویتامین a موش سوری خورانده می شد که روغن کنجد فقط به کنترلها خورانده می شد. پس از 6 و 18 و 24 ساعت در دو حالت آموزش دیده و آموزش ندیده تست می شدند و با کنترلها که در زمانی همانند گروههای آموزش دیده و یا آموزش ندیده تست می شدند، مقایسه انجام می گرفت نتایج حاصله نشان داد که آموزش دیده با کنترلها در بعضی موارد دارای اختلاف معنی داری بوده و در آموزش ندیده نیز با کنترلها این اختلاف معنی دار مشخص شده این نتایج نشان میدهد که ویتامین a مقادیر تجویز شده پائین سبب افزایش حافظه می گردد.برای زمان مزمن از مقادیر 5000iu، 10000،25000 استفاده می شد و زمان آن به مدت یک هفته، دو هفته و سه هفته بود که به کنترلها روغن کنجد خورانده می شد و به آموزش دیده ها و آموزش ندیده ها ویتامین a خورانده می شد و اینها را با یکدیگر مقایسه می کردیم . نتایج حاصله از آموزش دیده ها با کنترلها معنی دار بودند و نتایج حاصله از آموزش ندیده ها با کنترلها معنی دار بودند و اما این تفاوت بین آموزش دیده ها و کنترلها بیشتر بود. بررسی نتایج در زمان مزمن نشان می دهد که ویتامین a سبب کاهش حافظه می شود. مقایسه بین آموزش دیده ها و آموزش ندیده ها نیز انجام شد و در دو زمان حاد و مزمن بررسی شدند. نتایج نشان میدهد که تفاوت بین اینها وجود دارد اما در زمان حاد این تفاوت در موارد بیشتری معنی دار بود و در زمان مزمن این تفاوت کمتر معنی دار بود.

انقباض عضلات مخطط اسکلتی از هنگام رسیدن اعصاب حرکتی به آنها وکامل شدن صفحه های محرک با واسطه موتونورونهای آنها صورت می گیرد. در تارهای عضلانی مخطط بر خلاف عضلات صاف در شرایط طبیعی، انقباض خود به خودی و درونزا مشاهده نمی شود. در حالی که در تارهای عضلانی مخطط جنینی قبل از برقراری ارتباطات عصبی، اسپایک های درونزا و انقباضهای خود به خودی وجود دارد ودر تارهای عضلانی حیوان بالغ نیز پس از قطع اعصاب حرکتی از اینگونه فعالیت های الکتریکی و مکانیکی پدیدار می گردد. حالت اخیر از فقدان اثر تروفیک موتونورونها بر تارهای عضلانی، همراه با توقف عمل صفحه های محرک حاصل می شود در این پژوهش زمان و مجل پیدایش فیبریلاسیون و همچنین زمان ناپدید شدن آن در پایان نمو عصب نوپدید در عضله گاستروکنمیوس موش صحرایی مورد مطالعه قرار گرفته است . پتانسیل های دو فازی فیبریلاسیون از روز سوم در عضله گاستروکنمیوس موش صحرایی آشکار می شوند و این پتانسیل ها در تارهای عضلانی که به ناحیه صفحه انتهایی دنروه نزدیکتر هستند زودتر دیده می شوند و پس از آن در تارهای عضلانی دیگر نیز پدیدار می گردد. این فعالیت در تارهای عضلانی مختلف متفاوت است ولی این تفاوت با تونیک یا فازیک بودن تارها ارتباط مستقیم ندارد ولی در همه تارها فرکانس آن کمتر از 10 در ثانیه است . شکل دقیق پتانسیل فیبریلاسیون که در منحنی های گسترده این پتانسیل قابل بررسی است نشان می دهد که قبل از اسپایک یک مرحله طولانی دپولاریزاسیون تدریجی غشاء وجود دارد و پس از اسپایک نیز غشاء از یک مرحله هیپرپولاریزاسیون عبور می کند. پتانسیل کلی فیبریلاسیون در عضله بدون عصب از هفته دوم به بعد بطور محسوسی کاهش می یابد که علت آن کم شدن تعداد تارهایی است که از خود فعالیت خود به خودی نشان می دهند. در عضلات دنروه قابلیت تحریک میولم و ارتفاع پتانسیل عمل تارها کاهش می یابد و زمان پدیدار شدن این تغییرات با فاصله محل قطع عصب تا صفحه محرک بستگی دارد. در پی انقباض در تارهای عضلانی دنروه حساسیت میلم نسبت به استیل کولین تغییر می کند و تغییرات کمی و کیفی در پتانسیل عمل تارها پدیدار می گردد. احتمالا القای ژنی پروتئین های نوساخته ناشی از قطع عصب در ایجاد فیبریلاسیون دخالت دارند. بنابراین می توان گفت که تارهای عصبی دارای یک نقش تروفیک و تنظیم کننده بر روی تارهای عضلانی می باشند. در بخش دیگر این پژوهش ویژگیهای فیزیولوژیک عضله گاستروکنمیوس موش صحرایی قبل و بعد از قطع عصب و پس از رئش عصب نوپدید برای مدت چهار ماه مطالعه و بررسی شد.

مسیر دوپامینی مزوکورتیکولیمبیک که از ناحیه تگمنتوم شکمی منشا گرفته و به هسته آکومبنس و کورتکس جلوی پیشانی ختم می شوند نقش بسیار مهمی در پیدایش خواص تقویت مثبت اوپیوئیدها بازی می کنند ترجیح مکانی شرطی شده ‏‎(cpp)‎‏ یک روش جدید جهت مطالعه سو استفاده داروئی در حیوانات آزمایشگاهی است .

نتیجه: 1 - بین میزان وزن، درصد چربی زیرپوستی ، ضربان قلب ، فشار خون دیاستولی ، تری گلیسرید، کلسترول تام و ‏‎ldl-c‎‏ آزمودنی های غیرسیگاری قبل و بعد از اجرای برنامه تمرین بدنی منتخب تفاوت معنی داری وجود ندارد. 2 - تفاوت میزان فشار خون سیستولی ‏‎hdl-c‎‏ آزمودنی های غیرسیگاری قبل و بعد از اجرای برنامه تمرین بدنی منتخب معنی دار بود. پس فرضیه های مربوط به این عوامل خطرزای قلبی ، عروقی پذیرفته نشده و برنامه تمرین بدنی منتخب برآنها تاثیر دارد. 3- بین میزان وزن ، در صد چربی زیرپوستی ، فشار خون دیاستولی ، فشار خون سیستولی تری گلیسرید ، کلسترول تام ‏‎hdl-c,ldl-c‎‏ آزمودنی های سیگاری قبل و بعد از اجرای برنامه تمرین بدنی منتخب تفاوت معنی داری وجود ندارد. پس می توان فرضیه های تحقیق در باره این عوامل خطرزای قلبی ، عروقی را پذیرفت و نتیجه گیری کرد که برنامه تمرین بدنی منتخب تاثیری برآنها ندارد. 4 - تفاوت میزان ضربان قلب آزمودنی های سیگاری قبل و بعد از اجرای برنامه تمرین بدنی منتخب معنی دار بود. بنابراین فرضیه مربوط به ضربان قلب سیگاریها پذیرفته نمی شود و برنامه تمرین بدنی منتخب برآن تاثیر دارد.

یکی از مهمترین عوامل موثر بر یادگیری و حافظه هورمونهای جنسی می باشند. هورمونهای جنسی ( آندروژن ها و استروژنها) از طریق گیرنده های اختصاصی در داخل سلول و یا گیرنده های غشا سلولی اثرات خود را اعمال می کنند که گیرنده های غشایی آنروژنها اخیرا بسیار مورد توجه قرار گرفته است. از آنجا که هیپوکامپ نقش اساسی در حافظه دارد، در این مطالعه اثرات غیرژنومیک استروئیدها بر هیپوکامپ وتاثیر آن بر یادگیری و حافظه دراز مدت در شرطی شدن احترازی غیرفعال مورد بحث قرار گرفته است.

تحقیقات قبلی حاکی از نقش سیستم های دوپامینی و نیتریک ارژیک در بروز خواص پاداشی ثانویه مورفین می باشند. از سوی دیگر این دو سیستم در بیان وابستگی فیزیکی ناشی از مورفین نیز نقش دارند. در مطالعه حاضر تداخل اثر احتمالی مورفین با این دو سیستم در القا ترجیح مکان شرطی شده در موش سوری بررسی گردیده در این تحقیق از موشهای سوری نر، نژاد ‏‎swiss-webster‎‏ با وزن ‏‎20-25‎‏ گرم استفاده شد و ترجیح مکان با روش ‏‎carr‎‏ و ‏‎white‎‏ در حیوانات القا گردید. نتایج نشان دادند که:1- تجویز داخلی صفاقی مورفین ‏‎(1-5mg/kg)‎‏ منجر به القا ترجیح مکان شرطی شده در حیوانات گردید. همچنین تجویز داخلی صفاقی ‏‎(200mg/kg)l-arginine‎‏ نیز به القا ترجیح مکان شرطی شده انجامید. این در حالی بود که تجویز داخل صفاقی دوزهای مختلف ‏‎(0/5-1/5mg/kg)ly171555‎‏ به القا ترجیح مکان شرطی شده منجر نشد. 2- تجویز آنتاگونیست های این سه سیستم نشان دادند که نالوکسان ‏‎(1mg/kg)‎‏ و ‏‎l-name (10mg/kg)‎‏، قادر به القا تنفر مکان شرطی شده در موشهای سوری بودند در حالیکه سولپیراید ‏‎(50, 100mg/kg)‎‏ چنین اثری نداشت.3- تجویز ‏‎(100mg/kg)l-arginine‎‏ قبل از مورفین (‏‎1/5mg/kg‎‏ و 5/0) هیچ اثری را از خود نشان نداد. اما تجویز ‏‎(0/5mg/kg)ly171555‎‏ قبل از مورفین (‏‎1/5mg/kg‎‏ و 1 و 5/0) سبب افزایش اثربخشی مورفین در دوز ‏‎1/5mg/kg‎‏ گردید.4- تجویز ‏‎l-name‎‏ (‏‎20mg/kg‎‏ و 10) و یا سولپیراید (‏‎100mg/kg‎‏ و 50) قبل از مورفین ‏‎(3mg/kg)‎‏ اثری بر کار مورفین نداشت. اما تجویز نالوکسان (‏‎1mg/kg‎‏ و 5/0) قبل از مورفین ‏‎(3mg/kg)‎‏ سبب کاهش اثرات مورفین گردید.5- تجویز مورفین ‏‎(0/5mg/kg)‎‏ قبل از ‏‎l-arginine‎‏ (‏‎150mg/kg‎‏ و 100 و 50) سبب افزایش اثرات ‏‎l-arginine‎‏ گردید و مشابه این اثر در مورد ‏‎(0/5mg/kg)ly171555‎‏ نیز دیده شد. 6- تجویز نالوکسان (‏‎1mg/kg‎‏ و 5/0)، سولپیراید (‏‎100mg/kg‎‏ و 50) و ‏‎l-name‎‏ (‏‎20mg/kg‎‏ و 10) سبب کاهش اثرات ‏‎(200mg/kg)l-arginine‎‏ گردید.7- تجویز مورفین ‏‎(0/5mg/kg)‎‏ قبل از ‏‎ly171555‎‏ (‏‎1/5mg/kg‎‏ و 1 و 5/0) اثری در افزایش توانایی ‏‎ly171555‎‏ نداشت اما تجویز ‏‎(100mg/kg)l-arginine‎‏ قبل از ‏‎ly171555‎‏ (‏‎1/5mg/kg‎‏ و 1 و 5/0) قادر به افزایش اثرات ‏‎ly171555‎‏ بود. در نهایت از این آزمایشها نتیجه می گیریم که این سه سیستم در القا ترجیح مکان شرطی شده در موش سوری با هم تداخل دارند اما وابستگی سیستم نیتریک ارژیک به دو سیستم دیگر بسیار بیشتر می باشد.

پراکسیداز تربچه، یک آنزیم محتوی هم با 44 کیلو دالتون وزن می باشد که به علت ثبات قابل توجه و غیر معمولی آن، قابلیت کاربرد در زمینه های مختلفی، از قبیل بیوتکنولوژی، بیوسنسینگ و تشخیص را دارا می باشد.در این پایان نامه فعالیت پراکسیداز تربچه ‏‎(ec.1.11.1.7)‎‏ اندازه گیری و با استفاده از دو ماده واسرشت کننده و در دمای اتاق مورد مقایسه قرار گرفت.

درمطالعه حاضر ، جهت ایجاد وابستگی روانی به مرفین از روش ترجیح مکان شرطی شده در موش بزرگ آزمایشگاهی نر بالغ ، نژاد ویستار استفاده شد.همچنین با تزریق درون مغزی آگونیستها و آنتاگونیست های گیرنده های دوپامینی ، چگونگی دخالت این گیرنده ها درایجاد اثرات پاداشی مرفین و وابستگی روانی به آن مورد بررسی قرار گرفت. از آنجایی که یادگیری وابسته به پاداش نقش مهمی درالقا ‏‎ccp‎‏ ناشی از مرفین دارد و نواحی ‏‎‏‎ca1‎‏ هیپوکامپ و آمیگدال مرکزی درایجاد این نوع یادگیری دخالت مستقیمی دارند، لذا استفاده توام مرفین و تزریق عوامل دوپامینی در درون این نواحی و بررسی تداخل عمل این دو، می تواند نکات بیشتری را روشن سازد.

در مطالعه حاضر ، اثرات تزریق دو طرفه آگونیست و آنتاگونیست گیرنده ‏‎gabaa‎‏ به داخل هسته قاعده ای -جانبی آمیگدال ‏‎bla‎‏ بر روی ترجیح مکان شرطی شده ‏‎cpp‎‏ القا شده بوسیله مرفین در موشهای بزرگ آزمایشگاهی نر مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که گیرنده های ‏‎gabaa‎‏ درهسته ‏‎bla‎‏ در پاداش القا شده بوسیله مرفین و یادگیری آن دخالت دارند.