بیش از هشتاد درصد تجارت بین المللی از طریق آب های بین المللی، توسط کشتی های تجاری صورت می گیرد. با وجود کنوانسیون های حقوق دریاها برای تنظیم روابط دولت ها بر آب های بین المللی، دولت ها تفاسیر گوناگونی از قوانین بین المللی در حوز? دریا ها و بلا خص در حوز? حقوق دریایی دارند که همین امر در مورد بحث توقیف کشتی ها منجر به بروز مسائل عدیده ای از جمله تعارض قوانین و درگیری شدید بین صاحبان کالا و شرکت های کشتیرانی می شود در نتیجه دولت ها بر آن شدند تا این دسته از قواعد ناظر بر توقیف کشتی ها را منسجم و منظم نمایند. این مهم از طریق تنظیم قواعد بین المللی میسر و در نهایت منجر به تدوین چندین کنوانسیون بین المللی در راستای تبیین وتشریح مسائل اصلی و فرعی توقیف کشتی ها شده است. این کنوانسیون ها دولت ها را در زمین? توقیف کشتی ها و آزادسازی آنها و پروسه های قضایی مربوطه مدد می دهند و ا ز تعارض قوانین و سوء استفاده از موقعیت ها از طرف مدعیان دعاوی دریایی جلوگیری می نمایند. در این پایان نامه پس از ذکر مفاهیم کلی و مورد نیاز در حیط? توقیف کشتی ها، به روند شکل گیری کنوانسیون های بین المللی توقیف کشتی و مسئل? توقیف و رفع توقیف کشتی های تجاری در کنوانسیون های 1958 و 1982حقوق دریا ها و کنوانسیون های توقیف کشتی های دریاپیما 1952و 1999پرداخته خواهد شد.