در این پژوهش نحوه برجسته سازی اسناد ویکی لیکس درباره ایران در سایت چهار نشریه ای که ویکی لیکس به منظور وسعت بخشیدن به دایره مخاطبان خود، از همکاری آنها در انتشار افشاگری های خود استفاده کرده، مد نظر قرار گرفته است. به این منظور کلیه مطالب منتشر شده درباره ایران در سایت این چهار نشریه که عبارتند از نیویورک تایمز، گاردین، اشپیگل و ال پاییس در یک بازه زمانی شش ماهه (از ابتدای انتشار اسناد در 23 ژوئیه 2010 تا 23 ژانویه 2011) از طریق تحلیل محتوا بررسی شده است.یافته های این پژوهش نشان می دهد سایت نشریه نیویورک تایمز بیش از سه نشریه دیگر درصدد برجسته ساختن اسناد ویکی لیکس درباره ایران بوده است. این برجسته سازی را می توان از نظر تعداد و اندازه مطالب اختصاص یافته به انعکاس این اسناد، استمرار در انتشار این مطالب، میزان استفاده از تحلیل های گوناگون درباره اسناد ویکی لیکس در خصوص ایران، میزان بهره گیری از عکس های بزرگ در انتشار این مطالب، میزان استفاده از تیترهای دارای بارالقایی، اقناعی و تبلیغی و حجم استفاده گسترده از تکنیک هایی چو ن درج سابقه رویداد، اطلاعات پایه و رویدادهای موازی مشاهده کرد.پس از نیویورک تایمز، سایت نشریه اشپیگل بیشترین برجسته سازی را در انعکاس دادن مطالب مربوط به ایران از افشاگری های ویکی لیکس دارد. رویکرد این نشریات در استفاده از تکنیک های خبر پیشرفته همچون سابقه رویداد، کاملا با جهت گیری منفی به ایران است به نحوی که هیچ نمونه سابقه رویداد با جهت گیری مثبت در این خصوص مشاهده نمی شود. اما از نظر جهت گیری تیتر، می توان در برخی از این نشریات، نظیر اشپیگل شاهد غالب بودن تیترهای با جهت گیری منفی به آمریکا بود. بیش از 48 درصد تیترهای اشپیگل نگاه انتقاد آمیز به آمریکا دارند. از این رو می توان این نشریه را انتقادی ترین نشریه به سیات خارجی آمریکا دانست. درباره موضع گیری ها به سایت ویکی لیکس اینبار نیویورک تایمز بیش از سه نشریه دیگر به اقدام این سایت نگاه انتقادی دارد و بیشترین تیترهای منفی درباره ویکی لیکس را منعکس کرده است.