هدف از انجام پژوهش حاضر، افزایش و تقویت درست نویسی و کاهش خطاهای املایی دانش آموزان می باشد. روش پژوهش شبه آزمایشی و طرح پژوهش طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی شهرستان نکا می باشند که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای 66 دانش آموز دارای مشکلات املایی انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه 33 نفری آزمایش و کنترل تقسیم شدند. این تعداد از نظر جنسیت، بهره هوشی، پایه تحصیلی و وضعیت سلامت جسمانی همتا شده اند. گروه آزمایشی 12جلسه ی 45 دقیقه ای با روش چندحسی فرنالد آموزش دیدند، اما گروه کنترل با روش عادی رایج در مدارس به یادگیری املا ادامه دادند. داده های حاصل از این پژوهش با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ابتدا با شاخص های آمار توصیفی مانند میانگین و انحراف معیار، داده ها توصیف شدند و سپس از آزمون های آمار استنباطی مثل آزمون نسبت و آزمون کوواریانس در تفسیر داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که : 1) آموزش به روش چندحسی فرنالد در بهبود و کاهش خطاهای املایی دانش آموزان گروه آزمایشی موثر بوده است و تفاوت بین میانگین نمرات املای گروه آزمایش و کنترل معنادار است. 2) آموزش به روش چندحسی فرنالد در کاهش خطاهای املایی دانش آموزان پسر و دختر مبتلا به اختلالات املانویسی به یک اندازه موثر است.