چکیده : امروزه الیاف پلیمری (frp) به طرز گسترده ای در مقاوم سازی سازه های بتن آرمه استفاده می شوند. نسبت بالای مقاومت به وزن، مقاومت در برابر خوردگی و حمل و نصب آسان، مواد frpرا به عنوان گزینه ای مورد توجه در بسیاری از پروژه ها مطرح کرده است. لذا استفاده از مصالح جایگزین فولاد، برای بتن تحت شرایط مهاجم و افزایش توان مقاومتی سازه های بتنی افزایش یافته است. در سالهای اخیر جهت تقویت تیرهای بتنی مسلح از روش جاسازی در نزدیک سطح (nsm) میلگردهای frp استفاده می گردد. در روش nsmمیلگردهای frp در شیارهای که بر سطح اعضای که می بایست تقویت شوند جاسازی شده و با رزین و یا سیمان اپکسی پر می شوند. و بیشتر تحقیقات صورت گرفته به حالت های شکست این روش در حالت جدایش رزین از مصالح زیرین پرداخته اند، که از این رو هیچ آزمایشی در خصوص ساخت تیر در شرایط کاملا کارگاهی که منطبق بر شرایط محیطی بوده و تاثیر فاصله قرارگیری شیارها و تغییر مکانیزم شکست و بهبود شرایط تغییر شکل نشان دهد صورت نگرفته است. در تحقیق با انجام آزمایشاتی بر روی تیرهای بتنی تقویت شده به روش nsm در برش به بررسی بعضی از پارامتر های بیان شده پرداختیم. از این رو با تیرهای بتنی در اندازه های واقعی که یکی از آنها با میلگرد قائم gfrpو دیگری با میلگرد 45 درجه gfrp تقویت شده و جهت کنترل و مقایسه یکی از تیرها با ورق cfrp و به روش جکت uشکل و دیگری نیز بدون تقویت مورد آزمایش قرار گرفتند. به طوریکه در همه تیرها مقدار بسیار کمی از خاموت های فولادی استفاده گردید. شکست تیرهای تحت آزمایش و مقایسه داده های بدست آمده از آنها با تیر کنترل نشان داد که تیرها تقویت شده افزایش مقاومت 10 تا 20 درصدی نسبت به تیر کنترل نشان می دهد. این بهبود رفتار علاوه بر افزایش ظرفیت باربری موجب افزایش شکل پذیری تیرها شده، به طوریکه همه تیرها شکل پذیری مناسبتری را نسبت به تیر کنترل دارند. هچنین در تیر ns90که میلگردهای gfrp به صورت 90 درجه جاسازی شده بودند، تغییر مکانیزم شکست صورت پذیرفت به عبارتی مکانیزم از حالت جدایش میلگردهای frpاز مصالح زیرین خود به مکانیزم شکست خمشی – برشی تبدیل گردید. که این امر نشان دهنده افزایش ظرفیت باربری به ازای جابجایی بیشتر می باشد. کلید واژه : تقویت برشی، میلگردهای frp، روش نزدیک سطح