چکیده میرزا محمّد خان، متخلص به باذل( فوت1124 – 1123ه.ش)، از سرایندگان سد? دوازدهم هجری است که در دهلی کنونی متولد شد. باذل، سرایند? اولین منظوم? دینی با عنوان حمل? حیدری است که اثر گرانقدرش مبتنی بر 24000 هزار بیت در بحر متقارب، مشتمل بر ذکر رشادت ها، شجاعت ها و مناقب حضرت علی و جنگ های تاریخی صدر اسلام می باشد. از آن جا که حمل? حیدری، با مضامین حماسی، دینی و تاریخی درآمیخته است، در جنبه های حماسی آن می توان به ویژگی هایی چون نبردهای تن به تن، مفاخره و رجز خوانی، نیروهای غیبی، مکار بودن پهلوانان در معنای مثبت، پیشگویی، خواب و رویا، خارق العاده بودن اعمال قهرمان حماسه، کین خواهی و انتقام، نام وننگ، بزم و رزم، اشاره کرد و جنب? دینی آن، بازتاب اُصول و فروع دین، معجزات، آیات و احادیث نبوی و دعوت به اسلام را در برمی گیرد. در جنب? تاریخی آن، با توجه به تأکید باذل بر رعایت اصل امانت داری و واقعه گویی می توان به ویژگی هایی همانند تاریخ بر پای? تحلیل، امانت داری و عدم تعصب در نقل وقایع، نقل تاریخ از زبان معتمدان و راویان راستگوی اهل بیت اشاره کرد. در این پژوهش که به شیو? تحلیلی- توصیفی انجام شده است، در پی بررسی مضامین حماسی، دینی و تاریخی حمل? حیدری می باشیم.