چکیده این پژوهش در مورد بررسی روایات مرتبط با وحی بر پیامبر اسلام (ص) می با شد که در آن، روایات مربوطه را در منابع روایی فریقین نقد و بررسی می کند. عدم تحقیق همه جانبه پیرامون موضوع مورد بحث، ضرورت چنین تحقیقی را ایجاب می کند. از رهگذر این تحقیق با استناد به ادله ی متقن ثابت می شود که، قرآن جز خدا منبع دیگری ندارد، دریافت وحی به سه شکل می باشد؛ اعم از مستقیم( از خداوند)، غیرمستقیم(با تمثل فرشته وحی) و رویای صادقه که البته دریافت قرآن به دو شکل اول بوده است و در برسی حالات درونی پیامبر(ص) در فرآیند وحی، جریان کاملاً عادی بوده است و از نظر حالات بیرونی در وحی مستقیم که ارتباط با عالم مجرد بوده، وضعیت جسمانی پیامبر(ص)؛ تحت تأثیر وحی قرار می گرفته، بدون اینکه در متن وحیانی تأثیر بگذارد و آغاز بعثت 27 رجب بدون نزول آیات قرآن، و شروع نزول قرآن در ماه رمضان به مدت 23سال می باشد و انقطاع وحی، مفهومی جز این ندارد که، خاصیت نزول، تدریجی می باشد و با استناد به ادله قرآنی و روایی متقن، نزول تدریجی قابل اثبات است؛ ولی نزول دفعی از امور غیبی است که ادله روایی صحیح و متقنی دال بر اثبات چگونگی این نوع نزول وجود ندارد. واژگان کلیدی: روایت، افسانه غرانیق، دفعی، تدریجی، فترت وحی، تمثل جبرئیل