با در نظر گرفتن تحقیقات گذشته در مورد تأثیر آماده سازی واژگان قبل از درک مطلب شنیداری بر درک مطلب شنیداری فراگیران زبان دوم و یادگیری واژگان, این تحقیق تأثیر دو نوع آماده سازی واژگان شامل تولید شفاهی وا داشته شده و تولید کتبی وا داشته شده را بر درک مطلب شنیداری, یادگیری واژگان فعال و غیرفعال و استفاده از تدابیر لغت آموزی مورد بررسی قرارداد. چهل و یک نفر زبان آموز ایرانی زن که بزرگسال بودند و در سطح میانی آموزش زبان قرار داشتند در این تحقیق شرکت کردند. به عنوان آموزش, آنها دو لیست از واژگان جدید را دریافت کردند تا بطور جداگانه از طریق تولید شفاهی وا داشته شده و تولید کتبی وا داشته شده آموخته شوند. این آموزش با آزمونهای واژگان فعال و غیر فعال و درک مطلب شنیداری دنبال شد. همچنین یک پرسشنامه در مورد لغت آموزی توسط زبان آموزان قبل و بعد از آموزش پاسخ داده شد تا هر گونه تغییر را که بر اثر آموزش به وجود آمده باشد آشکار کند. در آخر برای هر زبان آموز سه جفت نمره بدست آمد که شامل دو نمره واژگان فعال ,دو نمره واژگان غیر فعال و دو نمره درک مطلب شنیداری بودند که مربوط به لغاتی می شدند که بطور جداگانه بوسیله تولید شفاهی وا داشته شده و تولید کتبی وا داشته شده آموخته شده بودند. برای مقایسه میانگین نمرات امتحانات و همچنین میانگین نمرات بار اول و دوم استفاده از پرسشنامه از paired-samples t-test استفاده شد. نتایج نشان دادند که یاد گیری لغت از طریق تولید شفاهی وا داشته شده از تولید کتبی وا داشته شده برای درک مطلب شنیداری و یادگیری لغات فعال موثرتر بوده است. بعلاوه یاد گیری لغت از طریق تولید وا داشته شده بطور کلی بر استفاده از تدابیر لغت آموزی تأثیر مثبت داشته است. با این وجود بین یاد گیری لغت از طریق تولید شفاهی وا داشته شده و یاد گیری لغت از طریق تولید کتبی وا داشته شده در زمینه یادگیری لغات غیرفعال هیچ تفاوت معنا داری وجود نداشته.