هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر خودکارآمدی بر رضایت شغلی در داوران فوتبال می باشد. جهت گرد آوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد متناسب با مبانی نظری و تایید خبرگان و متخصصین استفاده شده که جهت سنجش خودکارآمدی عمومی داوران فوتبال لیگ برتر 91-90 در تحقیق حاضر از مقیاس استاندارد خودکارآمدی عمومی شرر استفاده می شود که مشتمل بر 17 سوال می باشد. خودکارآمدی تخصصی داوران نیز بر اساس پرسشنامه محقق ساخته و بر مبنای مبانی نظری پژوهش و دارای 9 گویه مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین جهت سنجش رضایت شغلی از مقیاس رضایت شغلی عمومی ویس و همکاران استفاده می شود که دارای ابعاد سه گانه عوامل درونی، عوامل بیرونی و عوامل عمومی رضایت شغلی بوده که مشتمل بر 20 سوال می باشد. جهت تعیین پایایی آزمون از روش آلفای کرونباخ استفاده و همچنین جهت تعیین روایی از نظرات متخصصین و اساتید محترم راهنما و مشاور استفاده گردیده شد. نتایج حاصله از آزمون فرضیات بدین ترتیب بود که خودکارآمدی عمومی داوران فوتبال بر عوامل درونی و بیرونی رضایت شغلی آنها اثرگذاری معناداری نشان داد در حالی که این اثرگذاری بر عوامل عمومی رضایت شغلی معنادار نبود. همچنین خودکارآمدی تخصصی داوران نیز تاثیرگذاری معناداری بر هیچ یک از عوامل درونی، بیرونی و عمومی رضایت شغلی نداشته است.