دیابت از جمله بیماری های متابولیک است که مشخصه آن ها افزایش مزمن قند خون و اختلال متابولیسم کربوهیدرات، چربی و پروتئین می باشد. گزارش شده است مقدار چربی کبد و سطوح در گردش آنزیم های کبدی آلانین آمینوترانسفراز (alt) وگاماگلوتامیل ترانسفراز (ggt) که نشان دهنده ی مقدار چربی کبد هستند با کبد چرب، مقاومت به انسولین، دیابت نوع دو، چاقی و دیگر عوامل خطر متابولیک ارتباط دارند. بنابراین، هدف این تحقیق مطالعه تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی بر شاخص های التهاب کبدی زنان دارای دیابت نوع دو بود. بدین منظور 20 زن دیابتی با دامنه سنی 44 تا 69 سال که دارای شاخص توده بدنی (bmi) بزرگ تر یا مساوی 23 کیلوگرم بر مترمربع و محیط دور کمر بزرگ تر یا مساوی 81 سانتی متر بودند، برای شرکت در این تحقیق انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه تجربی (10نفر) و کنترل (10 نفر) تقسیم شدند. ابتدا قد، وزن،bmi، محیط دور کمر، چربی زیر پوستی آن ها اندازه گیری شد. نمونه خونی پس از 12 ساعت ناشتایی شبانه در حالت پایه و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین جهت اندازه-گیری سطوح انسولین، گلوکز و آنزیم های کبدی (alt، ast، ggt) گرفته شد. سپس آزمودنی های گروه تجربی در برنامه ی تمرین مقاومتی هشت هفته ای ویژه افراد دیابتی، سه جلسه در هفته، هر جلسه 45 دقیقه، شامل تمرینات مقاومتی برگرفته از سازمان کنترل و پیشگیری دیابت آمریکا (cdc)، شرکت کردند. همه ی متغیرها پس از هشت هفته مجدداً اندازه گیری شد. به منظور مقایسه درون گروهی داده ها از آزمون t همبسته و برای مقایسه بین گروهی از آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد انجام هشت هفته تمرین مقاومتی اگر چه موجب کاهش معنی داری در سطح سرمی آنزیم های کبدیalt، ast و ggt (006/0p=، 007/0p= و 001/0p=)، گلوکز خون ناشتا (016/0p=)، انسولین (013/0p=) و مقاومت به انسولین (014/0p=) گروه تجربی شد، با این حال، تفاوت معنی داری با گروه کنترل مشاهده نشد.به طور کلی، به نظر می رسد هشت هفته تمرین مقاومتی اگر چه باعث کاهش توده چربی بدن و کاهش وزن و بهبود نسبی وضعیت متابولیکی در بیماران دیابتی می شود اما کاهش آنزیم های کبدی در این بیماران ممکن است نیاز به دوره های طولانی تر تمرینات مقاومتی و یا انجام سایر شیوه های تمرینی داشته باشد.