چکیده این پژوهش با هدف تعیین اثر بخشی رویکرد مشاوره گروهی متمرکز بر راه حل بر افزایش انگیزش تحصیلی و جهت گیری هدفی دانش آموزان پسر دارای افت تحصیلی انجام شد. پژوهش حاضر یک پژوهش کاربردی و از نوع آزمایشی است که در آن از پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه آماری کلیه دانش آموزان پسر سال اول متوسطه در منطقه تبادکان مشهد بود که از میان آنها 30 دانش آموز با استفاده از شیوه نمونه گیری خوشه ای و در گام دوم به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. داده ها به کمک پرسشنامه انگیزش تحصیلی «فرم دبیرستانی» و جهت گیری هدفی(حیدری) پیش از شروع جلسات در مورد هر دو گروه جمع آوری شد. متغییر مستقل مشاوره گروهی متمرکز بر راه حل بود که گروه آزمایش 8 ساعت (8 جلسه 1 ساعته) تحت مشاوره گروهی قرار گرفتند. در این مدت بر روی گروه کنترل مداخله ی خاصی انجام نشد. پس از پایان جلسات دوباره پرسشنامه انگیزش تحصیلی «فرم دبیرستانی» و جهت گیری هدفی(حیدری) در مورد هر دو گروه اجرا شد. سپس با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس یافته های به دست آمده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان می دهد که مشاوره گروهی متمرکز بر راه حل در افزایش انگیزش تحصیلی و جهت گیری هدفی در دانش آموزان دارای افت تحصیلی تاثیر دارد و در سطح 0.01 p< معنی دار می باشد. به بیان دیگر مشاوره گروهی متمرکز بر راه حل به صورت معناداری موجب افزایش انگیزش تحصیلی و نوع جهت گیری هدفی در دانش آموزان دارای افت تحصیلی گردیده است. واژه های کلیدی: مشاوره گروهی متمرکز بر راه حل، افت تحصیلی، انگیزش تحصیلی، جهت گیری هدفی، دانش آموزان