پیوند گونی واژه ای است که منتقدین جهت اشاره به شکل گیری اشکال جدید فرا فرهنگی در تقابل فرهنگ های استعمارگر و استعمار زده در حین فرایند استعمار بکار می برند. هومی بابا نامی است که به این واژه قدرتی را که در محافل نقد شایسته ی آن است اعطاء می کند. تحقیق پیش رو سعی بر آن دارد تا با بازبینی مجدد مفهوم پیوند گونی از منظر بابا، نمود های آن را در آثار" در کشور آزاد" نوشته ی وی. اس .نایپل و "پیوند خونی" نوشته ی آثول فوگارد بیابد. در نتیجه، این تحقیق مقایسه ای خواهد بود از نمونه های ادبیات داستانی و نمایشی بر پایه ی نمودهای پیوند گونی فرهنگی در آن ها. این اثر همچنین نتایج حاصل از مطالعه ی تحت لوای این مفهوم را در بررسی لایه های مختلف معنایی متون مورد بازبینی قرار می دهد. محقق بدین نتیجه می رسد که کاملا بر خلاف ادبیات داستانی که نمودهای پیوند گونی در آن احتمالا به دلیل آزادی نویسنده ی ادبیات داستانی در خلق تصاویر متنوع واضح تر است، نمود های پیوند گونی در آثار نمایشی ضمنی هستند. به هرحال شخص می تواند از خوانش های متعدد از یک نمایش نامه که با خلق اجراهایی از کارگردان های متفاوت ایجاد می شود بهره ببرد. پیوند گونیِ فرهنگی نقش میانجی را بازی می کند که وظیفه اش کاستن عوارض برخورد فرهنگ ها در تقابل فرهنگی است. هر عاملی که فاقد انعطاف پذیری لازم جهت پذیرش شرایط ناشی از پیوند گونی فرهنگی است می بایست تاثیرات فرسایشی ناشی از برخورد فرهنگ ها را در تقابل فرهنگی تحمل کند.