امروزه بخشی از زباله های فلزی که در اکثر جوامع مشاهده می شود، زباله های ایجاد شده از قوطی های فلزی می باشند که جهت ساخت قوطی های نوشیدنی و ظروف بسته بندی مواد غذایی و دیگر کالاهای مصرفی مورد استفاده قرار گرفته اند. استفاده بیشمار از این قوطی ها در جوامع امروزی و همچنین دیر تجزیه شدن ضایعات مذکور در طبیعت، باعث رشد تصاعدی این ضایعات و ایجاد کوه انبوهی از آنها در خارج شهرها شده، که برای جوامع و محیط زیست مسأله ساز شده اند. از عمده مشکلات این ضایعات، ذخیره سازی و دفع آنها می باشد و از طرفی چون زباله ها، نشان دهنده از دست دادن حجم زیادی از منابع و مواد خام هستند، می توان آنها را بازیافت کرد. روش های زیادی جهت بازیافت ضایعات مذکور وجود دارد که یکی از این روش ها، استفاده مجدد از آنها به عنوان مصالح کمکی در ساخت نمونه های بتنی می باشد که در این تحقیق به این امر پرداخته شده است. در تحقیق فوق، با عنایت به مطالب اخیر، به بررسی تاثیر ذرات و الیاف های ساخته شده از ضایعات قوطی های فلزی قلع اندود شده بر روی برخی از خواص مکانیکی بتن از جمله مقاومت فشاری و مقاومت کششی پرداخته می شود. در این پژوهش، از نسبت آب به سیمان 5/0 و ذرات قوطی فلزی بازیافت شده بین 0 تا 5 میلیمتر و 5 تا 15 میلیمتر بترتیب جهت جایگزینی بجای ریز دانه ها و درشت دانه های بتن و الیاف های فلزی با عرض های 5/2 و 5 میلیمتر و طول های 30 و60 میلیمتر در بتن استفاده شده است. ذرات برای حالت ریز دانه و درشت دانه فلزی به صورت درصدهای جایگزینی 5، 10، 15 درصد معادل وزن مصالح ریزدانه و درشت دانه سنگی و برای حالت الیاف های فلزی با درصدهای افزودنی 5/0، 1، 5/1 درصد معادل وزن کل بتن، وارد بتن می شوند. در این رویکرد، به بررسی عملکرد اثر ضایعات فلزی فوق با شرایط مذکور در سنین عمل آوری 7 و 28 روزه برای مقاومت فشاری و 28 روزه برای مقاومت کششی بتن پرداخته می شود. نتایج حاکی از آن است که با افزایش درصد وزنی ضایعات فلزی برای حالت ذرات به صورت درشت دانه با کاهش نامحسوس 6/0 درصدی همراه بوده، در صورتی که برای ریزدانه ها، افزایش قابل توجه ?? درصدی همراه می باشد، و برای حالت الیاف ها، ابتدا مقاومت با متوسط رشد ?? درصدی همراه بوده ولی با افزایش درصد وزنی ضایعات، مقاومت با متوسط رشد ?? درصدی همراه می شود.