چکیده هدف از پژوهش حاضر مقایسه میزان اختلال نقص توجه در کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر مبتلا به اختلالات حرکتی درشت و ظریف بود. نمونه های این پژوهش شامل 60 دانش آموز با ناتوانی ذهنی بود که به طور تصادفی انتخاب شدند. سپس این تعداد نمونه به طور تصادفی در دو گروه، دانش آموزان با اختلال در مهارت های حرکتی درشت (15 دختر و15 پسر) و دانش آموزان با اختلال در مهارت های حرکتی ظریف (15 دختر و 15 پسر) قرار داده شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس رشد حرکتی لینکلن- اوزرتسکی و مقیاس درجهبندی کانرز بود. نتایج نشان داد که میزان نقص توجه در کودکان با اختلال در مهارت های حرکتی ظریف به طور معنادار بیشتر از کودکان با اختلال در مهارتهای حرکتی درشت است (004/0 p<). همچنین نشان داده شد که میزان نقص توجه در پسران بیشتر از دختران است. کلید واژهها: نقص توجه، عقب مانده ذهنی آموزش پذیر، اختلالات حرکتی درشت، اختلالات حرکتی ظریف