چکیده: عکاسی تا قبل از دوره ی پهلوی، به صورت عمده در اختیار دربار بود، با ورود کالاهای جدید مصرفی و تمایل به غرب گرایی در دوره ی پهلوی، تغییرات مهم در مسیر زندگی اجتماعی-فرهنگی ایرانیان شکل می گیرد. در این دوره عکاسی، به شیوه ی عکاسخانه ای به منظور عکس دار کردن سجل احوال بین مردم فراگیر شد. تا اواخر دوران سلطنت رضاشاه اعمال سانسور و محدودیت در عکاسی و فیلمبرداری ادامه داشت، اما با ورود محمدرضا شاه عکس ها به صورتی کاملاً آزادانه در مطبوعات به چاپ می رسید متقابلاً تأثیر گذاری بر سلیقه ی عامه در عکاسی را به همراه داشت. شروعِ این تأثیرگذاری را در تهران- پایتخت – و ادامه روند آن را در سایر شهرستان ها من جمله کرمان شاهدیم. این پژوهش با روش تحقیق توصیفی-تحلیلی سعی در درک و قبول این مسأله دارد که تحولات اجتماعی، تاریخی و فرهنگی در دوران تجددگرایی بر تغییرات ظاهری اشخاص و ویژگی های فردی آن ها موثر بوده است.