هدف از پژوهش حاضر، بررسی اضطراب و آرامش از دیدگاه منابع اسلامی (آیات و روایات) است. به منظور دستیابی به هدف پژوهش، از روش کیفی استفاده شد که نوع طرح، پیدایشی است و در روش داده یابی از بررسی اسناد و مدارک استفاده شده است و روش داده کاوی، رویکرد تفسیری- تجریدی است که بالاترین سطح تفسیر می باشد و در اعتبار سنجی، از ساخت مسیر ممیزی و نظر متخصصان (دینی و روانشناسی) استفاده شد. در نهایت تعاریف اضطراب و آرامش در منابع اسلامی به دست آمد و پنج عامل اضطراب شامل حسد، ترس، حرص، سختی ها و مرگ، و چهار عامل آرامش شامل عبادت، توکل، صبر و عفو، شناسایی و تبیین شد. این یافته ها با تحقیقات روانشناسی مرتبط با مولفه های به دست آمده مورد مقایسه قرار گرفت، بررسی ها حاکی از مشابهت در نتایج بودند. با توجه به اینکه منشا و روش هر منبع (اسلامی و روانشناسی) متفاوت است، جای تامل دارد. با این حال، پژوهش حاضر بیانگر پتانسیل بالقوه دین برای حضور در حیطه روانشناسی است.