هدف از پژوهش حاضر " بررسی نقش انجمن اولیاء و مربیان در بهبود فرآیند آموزشی و پرورشی از دیدگاه اولیاء و مربیان در مدارس راهنمایی دخترانه (مطالعه موردی:منطقه 15 شهر تهران)" می باشد. جامعه آماری این پژوهش ، مربیان دوره راهنمایی آموزش و پرورش منطقه 15 شهر تهران و اولیا دانش آموزان این دوره می باشند که نمونه آماری این پژوهش مجموعا 200 نفر (100 نفر مربی و 100 نفر ولی ) بوده است و ابزار گردآوری اطلاعات پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته می باشد. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی است. نتایج این پژوهش نشان داد که از نظر مربیان نقش انجمن اولیاء و مربیان در بهبود فرآیند آموزشی و پرورشی فراگیران تاحدودی موفق بوده است و از نظر اولیا نقش انجمن اولیاء و مربیان در بهبود فرآیند آموزشی و پرورشی فراگیران نسبتا موفق بوده است. پس از بررسی موفقیت انجمن در دستیابی به اهداف مصوب به سوال نهایی پژوهش می رسیم که عنوان می گردد آیا بین دیدگاه اولیاء و مربیان در خصوص وظایف انجمن (آگاه سازی ، تبیین حس مسئولیت ، تقویت رابطه ی صمیمی ، تحکیم و خودآگاهی شخصیت ، شناخت علل ناسازگاری و راه های رفع آن، راهنمایی شغلی و تحصیلی ، مشارکت و جذب امکانات و نیروهای مردمی) تفاوت معناداری وجود دارد؟ در اهداف انجمن، چهار هدف تاثیرگذار در آینده آموزشی ، پرورشی، تحصیلی ، شغلی و شخصیت پذیری دانش آموزان (شامل اهداف 6،5،4،2) با نمرات و ارزشیابی پایین از سوی اولیاء و مربیان روبرو شده اند و این نکته جای تامل و توجه بیشتری دارد.اهمیت این اهداف و توجه بیشتر برای افزایش تاثیر در دانش آموزان ، باعث رشد و بالندگی آنان و در نهایت پیشرفت و سازندگی کشور خواهد بود.