تحقیق حاضر با هدف بررسی وضعیت موجود و شناسایی چالش های پیش روی تحقق وضعیت مطلوب آموزش مدیران در شرکت های بزرگ وابسته به صنعت خودروسازی شهر مشهد انجام شد. روش پژوهش، موردی و از حیث هدف نیز در زمره پژوهش های کاربردی بود. در این پژوهش جامعه، براساس گزارش خانه صنعت و معدن خراسان رضوی 10 شرکت بزرگ وابسته به صنعت خودروسازی شهر مشهد بوده است که 4 شرکت به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب گردید. راهبردهای مورد استفاده در این پژوهش، بررسی و تحلیل اسناد شرکت ها در زمینه آموزش مدیران، مصاحبه با مسئولین و کارشناسان آموزشی و استادان دانشگاهی و پرسشنامه محقق ساخته بود. جهت تعیین روایی همه ابزارها از روایی محتوایی استفاده شد و میزان پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 87% مصاحبه شد. یافته های پژوهش در ارتباط با 4 سوال پژوهش بودند که یافته های 3 سوال اول، از طریق روش تحلیل تفسیری و تاملی مورد بررسی قرار گرفتند و یافته های سوال چهارم به شیوه ساختاری مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از سوال اول پژوهش در ارتباط با وضعیت موجود نیازسنجی آموزش مدیران نشان دادند که، در اکثر شرکت ها از روش های مناسب نیازسنجی آموزش مدیران استفاده ای نمی شود، میزان مشارکت مدیران در نیازسنجی بسیار محدود است و نیازسنجی به صورت مستمر انجام می گیرد. نتایج حاصل از سوال دوم در ارتباط با وضعیت موجود طراحی دوره های آموزشی نشان داد که، در اکثر شرکت ها برنامه ریزی مشخصی برای برگزاری دوره های آموزشی وجود ندارد و بعضی از شرکت ها هیچ علاقه ای به برگزاری دوره های آموزشی ندارند، محتوای دوره ها توسط یک کادر متخصص صورت نمی گیرد و عمدتا طراحی دوره ها براساس رویکرد سازنده گرایی صورت نمی گیرد. مدیران به طور معمول خیلی کم در دوره ها حضور پیدا می کنند و اغلب آن ها این دوره ها را جدی نمی گیرند. عمده شرکت ها از شیوه آموزشی کنفرانس استفاده می کنند و روش آموزشی غالب در شرکت ها برای آموزش مدیران، روش سخنرانی و پرسش و پاسخ است. مدرس دوره از توانایی لازم برخوردار نیست و معمولا آشنایی چندانی با صنعت ندارد. در ارتباط با سوال سوم پژوهش نتایج نشان داد که، تنها در یکی از شرکت ها از روش های مناسب ارزشیابی مدیران استفاده می شود در حالی که در بقیه شرکت ها ارزشیابی مدیران براساس سابقه و مدرک تحصیلی و عمدتا براساس برداشت شخصی مدیر ارشد سازمان است. نتایج به دست آمده در ارتباط با سوال چهارم پژوهش نیز چالش های پیش روی تحقق وضعیت مطلوب آموزش مدیران را نشان داد. این چالش ها در دو مقوله چالش های مشترک و چالش های تخصصی نشان داده شدند. چالش های مشترک شامل، دانش و تخصص، امکانات و تخصیص بودجه کافی به بخش آموزش، دیدگاه مدیر ارشد سازمان، فرهنگ آموزش نزد مدیران و فرهنگ کلی و عمومی سازمان می باشد. چالش های تخصصی نیازسنجی، دانش و تخصص متولیان امر آموزش می باشد. همچنین چالش های تخصصی طراحی شامل، مدرس، حضور مدیران در دوره های آموزشی، زمان اجرا و واحد آموزش می باشد. چالش های اختصاصی ارزشیابی، دانش و تخصص متولیان امر آموزش و ضرورت و اهمیت را در برمی گیرد.