نام پژوهشگر: شاپور جاویدی
شاپور جاویدی محمد مهدی مرادی خلج
طایفه ی کشکولی بزرگ، یکی از طوایف عمده ی تشکیل دهنده ی اتحادیه ی ایل قشقایی است که اگر چه تحولات سیاسی و اجتماعی آن را نمی توان جدای از کل ایل قشقایی بررسی نمود اما نقش خاص این طایفه را نیز به عنوان یک قدرت محلی مستقل و تأثیرگذار بر تحولات منطقه ای نمی توان نادیده گرفت. در دوره های قاجار و پهلوی، شرایط جغرافیایی طایفه کشکولی بزرگ در منطقه ی قشلاق، که از یک سو در مسیر بخش های عمده ای از جاده ی قدیم شیراز- بوشهر قرار داشت، و از سوی دیگر، واحدهایی از تأسیسات شرکت نفت انگلیس و ایران را در خود جای داده بود و فاصله ی نسبتاً زیاد مناطق ییلاقی و قشلاقی آن با مقرّ ایلخانی قشقایی، این طایفه را نسبت به طوایف دیگر ایل قشقایی و سایر قدرت های محلی، از موقعیت راهبردی ویژه ای برخوردار می-ساخت. در دوره های فوق، تحولات سیاسی و اجتماعی این طایفه و نیز روابط آن با ایلخانی قشقایی و سایر قدرت های محلی و بیگانه ی منطقه عمدتاً با توجه به چنین موقعیتی قابل مطالعه است. این پژوهش تلاش کرده است تحولات سیاسی طایفه ی کشکولی بزرگ را از آستانه ی مشروطه تا پایان کودتای 28 مرداد، حول چهار محور اصلی : روابط با ایلخانی قشقایی، روابط با قدرت های محلی ، روابط با قدرت های بیگانه ی منطقه و واکنش به تحولات منطقه ای توصیف و مورد بررسی قرار دهد. بعلاوه، به تحولات اجتماعی این طایفه نیز با تکیه بر تحولات جمعیتی، اقتصادی و داخلی آن، پرداخته شده است.