مسئله تربیت، مهمترین مسئله مبتلا به انسان هاست. در نظام آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران سعی بر آن بوده که تربیت دانش آموزان ماهیتی دینی داشته باشد اما با وجود توفیق هایی که در این زمینه داشته، در تربیت دینی دانش آموزان به موفقیت کامل دست نیافته است. علل و عوامل زیادی در تربیت دینی دانش آموزان نقش داشته اند و بی شک، یکی از این عوامل معلم درس دین و زندگی است. در میان سایر عوامل آموزشی، معلم نقش و تاثیر بیشتری بر تربیت دینی دانش آموزان دارد. به همین دلیل در پژوهش حاضر، به بررسی دیدگاه دانش آموزان نسبت به تاثیر معلم درس دین و زندگی بر تعمیق و تضعیف باورهای دینی آنان، پرداخته شد. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزانی که در سال تحصیلی 92-91 در پایه سوم متوسطه(دبیرستان و هنرستان) در شهرستان سرایان، مشغول به تحصیل بوده اند که از بین آنان 17 دانش آموز به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. این پژوهش با رویکرد کیفی و از طریق مصاحبه انجام شد. سوالات اصلی پژوهش این بود که آیا ویژگی های علمی و شخصیتی معلم بر تعمیق و تضعیف باورهای دینی دانش آموزان تاثیر دارد؟ کدام ویژگی های علمی و شخصیتی تاثیر بیشتری داشته است؟ معلم در کدام ابعاد دینی(عقاید، احکام، اخلاق) تاثیر بیشتری بر دانش آموزان داشته است؟ نتایج پژوهش نشان داد از بین ویژگی های علمی معلم، روش تدریس و تسلط بر محتوای درس، و از بین ویژگی های شخصیتی، هماهنگی قول و فعل معلم و رابطه عاطفی معلم با دانش آموزان(خوش اخلاقی و مهربانی)، بیشترین تاثیر را بر باورهای دینی دانش اموزان داشته است. همچنین تاثیر معلم بر بعد عقاید، بیشتر از سایر ابعاد دینی بوده است.