چکیده : بشر از شروع تاریخ ، بنابر مقتضیات زندگی علایمی را بر روی بدن خود رسم کرده ،این امر در هر قسمت از جهان به شیوه و آیین و مرسوم خود انجام می پدیرفت.از آن جا که برای انسان نخستین مرزی مابین دین و جادو برداشته شده ، برای پی بردن علل رفتار آنها ، باید در ابتدا فهمید که او چگونه اندیشه ای داشته و جهان را چگونه می دیده است .بعد از آن می توان پی برد به مفاهمیم نقوشی که ترسیم می کرده است، گاه بر دیوار غارها، گاه بر روی ظروفش و حتی بر روی جسم خویش .خالکوبی هایی از مومیایی های بر جای مانده است ، به ما نشان میدهد که این نقوش تا چه حد با دیگر نقوش به جا ماند از آن ها شبیه است .در این پژوهش سعی شده علاوه بر یافتن ریشه های خالکوبی ، پی به دلیل و مفهوم این عمل برده و دریابم که تا چه حد برای زیبایی و تا چه حد به خاطر باورها و عقایدشان بوده است وجادو از چه جایگاه و مرتبه ای برخوردار بوده است و اکنون ، در جامعه امروز چه جایگاهی یافته است .