یکی از نگرانی های اصلی سرمایه گذاران در بورس اوراق بهادار، انتخاب سهم و یا سبد سهامی است که از دیدگاه سودآوری بهینه باشد. با توجه به این توضیح در سال های اخیر ابزارها و روش های گوناگونی جهت کمک به افراد مختلف با هدف شناخت معیارهای موثر در سرمایه گذاری در بازار سرمایه و رتبه بندی شرکت ها ارائه شده است که هر یک از آن ها با محدودیت های روبرو بوده اند. با توجه به آنکه براساس تجزیه و تحلیل نسبت های مالی، اثرگذاری بسیاری از این معیارها بر یکدیگر اثبات شده است، در این پژوهش مدلی ارائه می شود که قادر است همه این روابط را در نظر بگیرد و همه وابستگی ها و باز خورهای موجود بین معیارها را وارد مدل نموده و تأثیر هر یک از این روابط را در نتیجه نهایی محاسبه نماید. علاوه بر این، در دنیای واقعی داده ها لزوماً به صورت قطعی نبوده، بلکه دارای عدم قطعیت و ابهام می باشند. بنابراین در این پژوهش با استفاده از روش فرآیند تحلیل شبکه ای فازی به بررسی معیارهای موثر بر انتخاب سهام در بورس اوراق بهادار تهران و اولویت بندی آن ها می پردازیم. در گام بعد به جمع آوری داده های مربوط به شاخص های برتر شرکت ها (50 شرکت برتر بورس اوراق بهادار تهران) می پردازیم، سپس از تکنیک های topsis و saw جهت رتبه بندی سهام استفاده می کنیم و در نهایت با استفاده از روش copeland به جمع بندی نتایج رتبه بندی های حاصل از این دو روش می پردازیم.