امروزه شهرهای بزرگ به دلیل تراکم زیادانسانی وگسترش روزافزون فضایی- کالبدی همواره درکانون توجه کارشناسان برنامه ریری ومدیریت شهری قرارگرفته اند .یکی از تبعات افزایش آسیب پذیری شهرها، عدم آمادگی درصورت بروز مخاطرات طبیعی می باشد .هرچند هر ازگاهی مانورهای نمادین در سطح شهر برگزار می گرددلیکن هیچ یک از آنها نمی تواند اهمیت وجدیت بحران را نشان دهد. تهران به خاطر کلانشهر بودنش بیش از شهرهای دیگر ایران می بایست مورد توجه قرارگیرد.ضرورت های اقتصادی،سیاسی،اجتماعی – جمعیتی ،مدیریتی و...باعث شده است تا به این کلانشهر نگرشی متفاوت با دیگر شهرها داشته باشیم.ازآنجائیکه درشرایط بحرانی زیرساخت های شهری وخطوط انتقال نیرو و...آسیب می بینند؛ لذا پیش بینی مکانی امن با تجهیزات اولیه جهت اسکان موقت آسیب دیدگان احتمالی امری ضروری است . ارتقاء سطح ایمنی جامعه ودسترسی مناسب شهروندان به مکان های ایمن شهری در زمان بروز مخاطرات و بحران های شهری یکی از معیار های توسعه رفاه اجتماعی می باشد؛ درهمین راستا فضاهای چند منظوره شهری، با درنظرگرفتن تمام شرایط و وضعیت های طبیعی به عنوان یکی از راهکارهای مناسب درجهت کاهش میزان آسیب ها وخسارات های احتمالی درنظرگرفته شده است. در این پژوهش، با توجه به تراکم جمعیت و بافت های متفاوت و بعضاً فرسوده در منطقه 13، ضرورت مطالعه و ساخت چنین فضاهایی را لازم و با اهمیت می سازد. بدین منظور با روش تحلیل سلسله مراتبی(ahp ) به مکانیابی فضاهای چندمنظوره شهری پرداخته شده است. در این مکانیابی،کاربری های فضای سبز،بایر،آموزشی،دولتی،ورزشی و.. منطقه13شهرتهران مورد ارزیابی قرار گرفته اند. با توجه به اهمیت ، سعی شده است هریک از این کاربری ها با استفاده ازروشahp براساس معیارهایی از قبیل دوری ونزدیکی به خطوط انتقال نیرو ،دسترسی به شبکه معابر،دسترسی به مراکز درمانی و...وزن دهی و پس از همپوشانی لایه ها درنهایت 3 نقطه درمنطقه به عنوان بهترین فضاها مشخص شده است که با بازدیدهای میدانی به اولویت بندی این نقاط پرداخته شده و فضاهای سبز و ورزشی به عنوان اولویت های اول تا سوم شناخته شده اند.