معرفی: بیماری ناخنک چشم ، یک بافت پارانشیمی رگدار، در سطح چشم است ، که به صورت پیش رونده رشد کرده و گاهی بینایی را تهدید می نماید.دلایل بوجود آورنده این ضایعه هنوز به صورت واضح روشن نشده است.شواهد اخیر حاکی از آن است که ، این ضایعه بیشتر میتواند نوعی ایجاد بافت جدید باشد تا آسیب بافتی ، که در اثر اشعه uvموجود در نور خورشید بوجود می آید.مطالعه حاضر ، رابطه متیلاسیون پروموتور ژنهای p14 arf و p15ink4b را با ناخنک چشم بررسی نموده است. مواد و روشها : متیلاسیون پروموتور ژنهای p14arf و p15ink4b توسط تکنیک msp بر روی 81 بافت ناخنک چشم و 75بافت سالم چشمی ،انجام گرفت .بیان این ژنها نیز با تکنیک real-time pcrبرروی 23 نمونه بیمار و 18 نمونه سالم انجام شد. نتایج : بر اساس یافته های این تحقیق ، درصد متیلاسیون برای p14arf 5/35% و 66/18% به صورت کاملا متیله و7/56% و 66/78% به صورت متیله /غیر متیله به ترتیب در نمونه های بیمار و سالم به دست آمد.بررسی متیلاسیون p15ink4b نیز 16/27% و 66/2%متیلاسیون کامل و 37/70% و 33/69% متیلاسیون ناکامل را برای نمونه های ناخنک چشم و ملتحمه سالم ، نشان داد .وضعیت متیلاسیون پروموتور ژنهای p14arf و p15ink4b بین نمونه های سالم و بیمار به صورت معنی داری متفاوت است.(05/0p<) .اما دربررسی بیان p14arf و p15ink4b بین دو گروه بیمار و شاهد ، رابطه معنا دار آماری شناسایی نشد. بحث : با بررسی نتایج مشاهده شده می توان بیان نمود که وضعیت متیلاسیون ژنهای p14arf و p15ink4b نقش مهمی در بوجود آمدن ناخنک چشم ، ایفا می نماید ، از این رو ، لزوم مطالعه های آتی بر روی تعداد بیشتر نمونه را، به ذهن متبادر می سازد.