در این پایان نامه یک چارچوب صوری برای توصیف پیکربندی سیستم ارائه گردیده است تا از تغییر پیکربندی پویا جهت رسیدن به سیستمی تطبیقی پشتیبانی شود. جهت رسیدن به این هدف‏، در ابتدا شالوده ی سیستم با زبانی صوری توصیف می شود و سپس یک مدل ریاضی وار به نام آداپتور بر پایه قرارداد تطابق و معماری سیستم بنا می گردد. آداپتورها پیکربندی های سیستم را بر عهده می گیرند و جهت رسیدن به تطابقی تاثیر گذار‏، هنگام نیاز به تغییر پیکربندی‏ با کمک بردارهای موازی سازی سیستم را با محیط و نیازمندی ها تطبیق می دهند.