چکیده اصل برائت یکی از اصول اساسی و بنیادین حقوق جزا است که دارای مبانی اخلاقی و دینی بوده و منطبق با سرشت انسان ها است و در دین مبین اسلام توجه خاصی به آن شده به همین دلیل در قانون اساسی و عادی ملل متمدن دنیا و از جمله کشور ما گنجانده شده، که خود نشانگر اهمیّت آن می باشد در فقه شیعه پیرامون مسئولیت پزشک با عنوان «ضمان طبیب» دو نظریه عمده مطرح است. اکثریت فقها (مشهور) قائل به مسئولیت پزشک حاذق حتی اگر تقصیری ننموده باشد هستند، و اقلیت فقها (غیرمشهور) قائل به عدم مسئولیت پزشک هستند. قانون مجازات اسلامی به پیروی از نظر مشهور، مسئولیت مطلق (تئوری ریسک) را پذیرفته است در حالی که با گسترش فناوری و ابداع روشهای جدید درمانی، اعمال پزشکی نسبت به گذشته حساس تر شده و حوادث پزشکی افزایش یافته است این پژوهش برآنست تا با دیدگاهی نو نسبت به قواعد و اصول فقهی لزوم به کارگیری آنها را با توجه به مقتضیات زمان در حل مسائل روزمره مورد بررسی قرار داده و از رکود و انجماد آنها ممانعت به عمل آورد لذا بایسته می نماید در مورد پزشکان که مظهر شفابخشی خدا هستند اصل طلایی برائت نمود بارزتری داشته لزوم توجه و رعایت آن بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد.