ترکیدگی میوه یک نقص فیزیولوژیکی محدود کننده کشت و کار انار است با این وجود تحقیق جامعی درمورد خصوصیات فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی و ارتباط آن با ترکیدگی انجام نشده است. در این تحقیق خصوصیات فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی در دو رقم و ارتباط این عوامل با ترکیدگی میوه بررسی شده است. با این هدف رقم ملس ساوه و رقم یوسف خانی به ترتیب به عنوان ارقام حساس و مقاوم به ترکیدگی انتخاب شدند. نمونه برداری در طول دوره رشد و مرحله نهایی رسیدن میوه و بعد از ظهور ترکیدگی در میوه ها صورت گرفت. میوه های هر دو رقم در دو گروه میوه های سالم و ترکیده دسته بندی شدند و به ترتیب کد 0 و 1 به عنوان شاخص ترکیدگی به آن ها داده شد. ضخامت پوست، حجم نهایی میوه، شکل میوه، وزن پوست میوه، وزن 100 آریل ونسبت وزن آریل به وزن کل میوه، مقادیر کلسیم و پکتین محلوله شده برای هر میوه ثبت شد. خصوصیت بیومکانیکی پوست در سه زمان به ترتیب یک ماه قبل از برداشت، دو هفته قبل از برداشت و زمان برداشت در هر رقم انجام شد. نمودار تنش -کرنش، مقادیر حداکثر تنش و کرنش و مادول سکانت برای هر نمونه محاسبه شد. داده ها در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی، رگرسیون لجستیک دو طرفه و طرح فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی آنالیز شدند. نتایج نشان داد که با وجود تفاوت معنی دار در ضخامت پوست دو رقم بین این عامل و مقاومت به ترکیدگی ارتباط معنی داری وجود نداشت. همبستگی معنی داری یبن حجم میوه، شکل میوه و مقادیر نسبت وزن آریل و پوست میوه به کل میوه وجود داشت. در طول دوره رسیدن خصوصیت بیومکانیکی پوست در هر دو رقم تغییر پیدا کرد. در زمان برداشت در رقم یوسف خانی به طور معنی داری بیشتر از ملس ساوه بود. مادول سکانت به عنوان شاخص سفتی بافت پوست در رقم ملس ساوه به طور معنی داری بیشتر از رقم یوسف خانی بود. همچنین نقطه تسلیم بیولوژیکی در رقم ملس ساوه مشاهده شد