نام پژوهشگر: سمیه جاویدی
سمیه جاویدی حبیب زارع احمدآبادی
چکیده هدف از این تحقیق، ارزیابی کارایی نسبی عملکرد تحقیق و توسعه گروه های آموزشی دانشگاه یزد در دو بخش تولید و انتشار علم با استفاده از مکانیزم تحلیل پوششی شبکه ای داده ها است. در این راستا برای ارزیابی کارایی نسبی آن ها در بخش تولید علم از دو ورودی مقدار گرنت(پژوهانه) تخصیص داده شده به اساتید گروه و اعضای پژوهشی گروه آموزشی شامل اساتید و دانشجویان کارشناسی ارشد و دکترا و خروجی های تعداد مقالات، کتب انتشار یافته، طرح های پژوهشی، پایان نامه ها و اختراعات و اکتشافات ثبت شده و در بخش انتشار علم از ورودی های تعداد مقالات، کتب انتشار یافته، طرح های پژوهشی، پایان نامه ها و اختراعات و اکتشافات ثبت شده و خروجی های مبلغ طرح های پژوهشی، مبلغ قراردادهای آموزشی و مشاوره ای و مبلغ پایان نامه های حمایت شده و ارزش اختراعات تجاری شده استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که در بخش تولید علم از 36 گروه آموزشی تحت بررسی تعداد 2 گروه و در بخش انتشار علم تعداد 4 گروه کارا می باشند. همچنین برای ارزیابی کارایی کلی تحقیق و توسعه از تکنیک تحلیل پوششی شبکه ای داده ها استفاده شد که تنها 1 گروه کارا شد. از نتایج قابل تأمل این است که تعدادی از گروه هایی که در بخش تولید علم از کارایی بالایی برخور دارند، در بخش انتشار و تجاری سازی علم، عملکرد مناسبی ندارند.
سمیه جاویدی سعید خواجه ای
هدف اصلی انجام این تحقیق بررسی تاثیر آموزش مدیران در ارتقا سطح مسئولیت اجتماعی در شرکت سایپا دیزل است. که به روش پژوهش توصیفی- پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری شامل مدیران و کارکنان شرکت سایپا دیزل است که تعداد آنها 998 نفر در سال 1392 می باشد که با توجه به فرمول کوکران 280 نفر از آنها به عنوان نمونه انتخاب شده است. روش نمونه گیری تحقیق نیز به صورت تصادفی ساده است. برای گرد آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که دارای 27 سوال بود. روایی آن توسط اساتید راهنما و مشاور و چند تا کارشناسان امر و پایایی با استفاده از آلفای کرونباخ برای 25 نفر پیش آزمون 91/0 تایید شده است. داده های جمع آوری شده از راه آزمون های آماری (t وابسته) مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که آموزش مدیران در ارتقا سطح مسئولیت اجتماعی ، آگاهی مدیران نسبت به ترویج مسئولیت اجتماعی و رشد مسئولیت اجتماعی در سطح سازمان تاثیر گذار بوده و تنها تاثیر آموزش بر توجیه مدیران نسبت به بهبود مسئولیت اجتماعی مورد تایید قرار نگرفت.