چکیده پدیده جهانی شدن، با دگرگونی هایی در ساختارهای سیاسی و حکومتی، تغییرات اقتصادی، افزایش ارتباطات و تلاش برای ایجاد یک توازن جهانی، با تشدید و افزایش آگاهی از جهان به مثابه یک کل همراه بوده است. جهانی شدن که فرآیندی همگون ساز و متمایز ساز است همواره متضمن خلق و جذب امر محلی نیز بوده است. این پدیده به رابطه متقابل فرهنگ ها، توجه به برخی پدیده های جهانی به ویژه در حوزه های زیستی و اخلاقی متعهد بوده است. در این میانه پدیده های فرهنگی هم تحت تآثیر این شرایط قرار دارند و به ویژه معماری بعنوان یک نمود فرهنگی مهم با چالش های مهمی در حوزه طراحی روبروست. اخلاقیات حرفه ای در زمینه معماری نیز، که در اعصار گوناگون در قالب پاسخ به الگوهای دینی، فرهنگی و خلاقیت معمارانه بعنوان ابزار ارایه راهبردهایی برای زندگی بهتر در قالب کارکرد گرایی بود، دچار تحولات بسیار عظیمی شد؛ به دنبال آن اخلاقیات پسامدرن در قالب توجه به الگوهای چندفرهنگی، باز زنده سازی هویت های حاشیه ای و احترام به محیط زیست و پاسخ به تکنولوژی های نو شکل گرفت. درنتیجه ی تحولات بوم شناختی جهانی، مسایل زیست محیطی در متن بحث امنیت، به مفهوم گسترده آن در دنیای معاصر، اهمیت خاصی پیدا کرده است. امروزه جوامع باید در تعامل میان فرهنگ محلی و جهانی شکل گرفته و پاسخگوی هر دوی آن ها باشند. در این پایان نامه بر آن هستیم تا با روش توصیفی- تحلیلیِ نظریه ها به مقوله اخلاقیات طراحی در معماری عصر حاضر بپردازیم. این پژوهش روشن می کند که طراحی معماری امروز متناسب با اخلاقیات و ارزش های جهانی به سمت احترام به محیط زیست، تجلیل از چندفرهنگی، تکثر در همه ابعاد و تعهد به توسعه پایدار در حوزه های فرهنگی، اجتماعی، زیست محیطی و اقتصادی متمایل شده است. همچنین با ظهور تکنولوژی های جدید نیز سیما و روند طراحی معماری همسو با نیاز های جهانی دگرگون شده است و در این میان "خلاقیت اشتراکی" میان انسان(معمار) و ماشین(رایانه) بروز کرده است که جایگاه معمار را به جای فرد حاکم بر طراحی به فرد "همکار" در حوزه تبلور اندیشه ها و اخلاقیات کنونی تبدیل کرده است.