خشکی یک عامل محیطی مهم محدودکننده بهره وری گندم و دیگر محصولات در سراسر جهان است. گیاهان راهبردهای مختلفی را برای مقابله با این تنش توسعه داده اند که یک راه تغییر در الگوی بیان ژن با توجه به فعال شدن ژن های خاص تنش و به طور کلی بازنویسی فعالیت ژنتیکی در سلول می باشد. روش cdna-aflp یک ابزار قدرتمند برای تجزیه و تحلیل بیان ژن های مرتبط به تنش های محیطی است. در این تحقیق به منظور بررسی الگوی بیان ژن ها در گندم نان (triticum aestivum l.) تحت تنش خشکی، روش cdna-aflp جهت تجزیه و تحلیل اختلاف بیان ژن ها در گندم طبسی (ژنوتیپ متحمل به خشکی) و تایفون (ژنوتیپ حساس به خشکی) در شرایط بدون تنش و تنش خشکی پتانسیل ماتریک 10- مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیش از 61% ژن های مورد ارزیابی در هر دو رقم گندم تحت تأثیر تنش خشکی قرار نگرفتند، بیش از 15% ژن ها در هر دو رقم طبسی و تایفون تحت تنش خشکی تغییر در تعداد و شدت بیان نشان دادند و کمتر از 12% ژن ها به طور خاص فقط در یکی از رقم های طبسی یا تایفون تغییر بیان داشتند. در مجموع 1268 قطعه cdna-aflp در شرایط بدون تنش و تنش خشکی اختلاف نشان دادند. علاوه بر این برخی ژن ها افزایش یا کاهش بیان در پاسخ به خشکی نشان دادند. تحت شرایط تنش خشکی 786 قطعه در طبسی و 855 قطعه در تایفون بیان شدند. در تکثیر انتخابی با 32 ترکیب آغازگر مشخص شد که حدود 70 قطعه رونویسی شده به طور خاص در رقم طبسی تحت تنش خشکی بیان شدند. توالی 15 قطعه رونویسی شده بوسیله نرم افزار blast با توالی های موجود در پایگاه داده های genbank مقایسه شد. 7 تا از tdfها مشابهت با کاناداپتین، whpa1، پروتئین نامشخص pb1، گلوتامیل trna سنتاز، ing1، lon پروتئاز نشان دادند.

استخراج و اندازه گیری یکی از ترکیبات فلاونوئیدی به نام آپیژنین توسط روش میکرو استخراج فاز مایع فیبر تو خالی (hf-lpme) و کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (hplc) از نمونه ادرار انسان پس از مصرف گیاه مرزه انجام شد. عوامل موثر بر استخراج آپیژنین به روش hf-lpme شامل نوع حلال آلی استخراج کننده، ph فازهای دهنده و پذیرنده، سرعت همزدن محلول نمونه، زمان استخراج و افزودن نمک به محلول نمونه بوده و این عوامل بررسی و بهینه شدند. اندازه گیری آپیژنین توسط روش hplc با استفاده از فاز متحرک شامل استونیتریل، تتراهیدروفوران و فسفریک اسید (1/0%) (45: 5/0: 5/54درصد حجمی/ حجمی) با آشکارساز uv در طول موج 370 نانومتر صورت گرفت. تحت شرایط بهینه (1- اکتانول به عنوان حلال آلی استخراج کننده، 0/3 = فاز دهنده ph، 5/11 = فاز پذیرنده ph، 1000 دور بر دقیقه = سرعت همزدن، 75 دقیقه = زمان استخراج، بدون افزودن نمک) حد آشکار سازی 1/0 نانوگرم بر میلی لیتر و فاکتور غنی سازی 315 بدست آمد. منحنی معیارگیری در گستر? 300-5/0 نانوگرم بر میلی لیتر با مجذور ضریب همبستگی (r2) 9995/0 خطی بود. تکرارپذیری روش بر اساس پنج بار استخراج و اندازه گیری 5/3 % بود. این روش به طور موفقیت آمیز برای تعیین آپیژنین در نمونه ادرار یک داوطلب، بعد از مصرف گیاه مرزه به مدت دو روز به کار برده شد. نتایج نشان دادند که hf-lpme فاکتور غنی سازی بالایی داشته و می تواند به عنوان یک روش ساده، ارزان و کارآمد برای استخراج آپیژنین از محیط بیولوژیک استفاده شود.