پژوهش حاضر شامل ارای پاره ای از صاحب نظران در خوزه ی دین است که با تکیه بر جریان معنویت گرایی، ادعای پایان عصر دین داری و حرکت به سوی دنیایی عاری از معنویت را مردود شمرده است. با توجه به معنویت گرایی، انسان ها به اشکال جدیدی در بروز و ظهور معنویت روی آورده اند و جنبش های نظیر عصر جدید، نئوپاگانیسم و تمرینات ذهن، بدن، روح پاره ای از مصادیق آن هستند.یکی از ویژگی های جنبش های جدید معنویت گرا به لحاظ نظری عبارت است از عدم وابستگی به اشکال نهادی و سازمانی که از مصادیق بارز تفاوت میان معنویت گرایی جدید و دین سنتی است.پاره ای از دستاوردهای معنویت گرایی جدید را می توان کمک به حل بحران محیط زیست، حمایت از حقوق بشر، کمک به برقراری صلح و فواید روان شناختی آن برشمرد.